Τι είναι η ψωρίαση: αιτίες, στάδια, θεραπεία

Η ψωρίαση είναι μια συχνή δερματική νόσος νευρογενούς αιτιολογίας. Η ασθένεια δεν είναι μεταδοτική και δεν μεταδίδεται από άτομο σε άτομο. Τις περισσότερες φορές, η ψωρίαση γίνεται χρόνια λόγω της λανθάνουσας πορείας της. Συνήθως, η ασθένεια αναπτύσσεται σε άτομα κάτω των 30 ετών, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε μεγάλη ηλικία.

Τα εξωτερικά συμπτώματα μπορεί να απουσιάζουν, η κλινική εικόνα της νόσου εξαρτάται από τον τύπο και το στάδιο της. Τις περισσότερες φορές, η ψωρίαση ξεκινά με την εμφάνιση φωτεινών κόκκινων κηλίδων, οι οποίες καλύπτονται με ξηρά λέπια, επομένως η ασθένεια έχει ένα δεύτερο όνομα - πλακώδης λειχήνας.

Οι κηλίδες του δέρματος μπορεί να είναι διαφορετικών μεγεθών, μερικές μπορούν να συνδυαστούν σε μία πληγείσα περιοχή του δέρματος και να προεξέχουν σημαντικά πάνω από την επιφάνεια.

Η ψωρίαση προκαλεί σωματική και ψυχική δυσφορία στον ασθενή, η ασθένεια περιοδικά επιδεινώνεται, ενδιάμεσα, εμφανίζεται μια περίοδος ύφεσης και τα συμπτώματα υποχωρούν.

Τα επιθέματα δέρματος ονομάζονται ψωριασικές πλάκες ή βλατίδες, τις περισσότερες φορές επηρεάζουν τους αγκώνες και τα γόνατα, εξαπλώνονται στο κεφάλι και στην οσφυϊκή χώρα. Οι πλάκες μπορούν να επηρεάσουν άλλα μέρη του σώματος, ανάλογα με τον τύπο της νόσου. Η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από ένα χρόνο.

Αιτίες εμφάνισης της νόσου

Η ψωρίαση προκαλεί διάφορες αιτίες που σχετίζονται με διάφορους παράγοντες, τόσο εξωτερικούς όσο και εσωτερικούς:

• μια κοινή αιτία είναι η γενετική κληρονομικότητα.
• η ασθένεια μπορεί να αναπτυχθεί λόγω συνεχούς στρες, άγχους, σοκ, κατάθλιψης και ψυχικών διαταραχών.
• διάφορες αυτοάνοσες ασθένειες και μια δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος δημιουργούν ιδανικές συνθήκες στην επιφάνεια του δέρματος για την εμφάνιση της νόσου.
• Η χρόνια ψωρίαση μπορεί επίσης να προκαλέσει μεταβολικές διαταραχές, καθώς και δυσλειτουργία του ενδοκρινικού συστήματος.

Ο τύπος της ψωρίασης και η πορεία της εξαρτώνται από την αιτιολογία της νόσου.

Ταξινόμηση της ψωρίασης

Η ασθένεια έχει διάφορες μορφές, από τις οποίες εξαρτάται η εξωτερική εκδήλωση και τα συμπτώματα:

1. Η πιο κοινή μορφή της νόσου είναι η φολιδωτή ψωρίαση. Η επιφάνεια του δέρματος καλύπτεται με κόκκινα ή ροζ μπαλώματα καλυμμένα με λέπια. Έχουν έντονη αντίθεση με το υγιές δέρμα, πιο πυκνά και ανυψωμένα πάνω από την υποκείμενη επιφάνεια. Το φολιδωτό στρώμα αφαιρείται εύκολα και, αν διαταραχθεί, αρχίζει να αιμορραγεί, γεγονός που προκαλεί έντονο κνησμό και κάψιμο. Όταν η ασθένεια επιδεινώνεται, οι κηλίδες μπορούν να αναπτυχθούν και να συγχωνευθούν μεταξύ τους, σχηματίζοντας μεγάλες περιοχές βλάβης.
2. Η ψωρίαση με γούτα φαίνεται διαφορετική, οι κηλίδες μπορεί να είναι ροζ ή μοβ, κατά την περίοδο της επιδείνωσης γίνονται πιο φωτεινές. Οι κλίμακες μπορεί να είναι μεγαλύτερες και να μοιάζουν με σταγονίδια στην εμφάνιση · μπορούν επίσης να συγχωνευτούν σε μεγάλες περιοχές.
3. Μια άλλη μορφή ψωρίασης που επηρεάζει μόνο τις θέσεις των πτυχών και τις πτυχές του δέρματος - αγκώνες, μασχάλες, περιοχές κάτω από τις λιπώδεις πτυχές της κοιλιάς ή του θώρακα, στη βουβωνική χώρα. Οι κηλίδες είναι λείες, ομοιόμορφες, δεν φαγούρα και δεν έχουν λέπια. Εάν υπάρχει τριβή με ρούχα στις πληγείσες περιοχές, η επιφάνεια των λεκέδων τραυματίζεται εύκολα.
4. Η χρόνια μορφή ψωρίασης των νυχιών είναι επίσης κοινή, επηρεάζεται κυρίως η πλάκα των νυχιών στα δάχτυλα των χεριών ή των ποδιών. Τα νύχια χάνουν το σχήμα τους, παραμορφώνονται και αλλάζουν χρώμα. Τα νύχια αρχίζουν να πυκνώνουν και να απολεπίζονται, η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει την απώλεια της πλάκας των νυχιών. Στο αρχικό στάδιο, η ψωρίαση των νυχιών συγχέεται εύκολα με μυκητιακή λοίμωξη, οπότε πρέπει να δείτε έναν γιατρό για διάγνωση και σωστή θεραπεία.
5. Η πιο σοβαρή μορφή της νόσου είναι η φλυκταινώδης, που χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση φυσαλίδων γεμάτων με ανοιχτόχρωμο υγρό, οι οποίες μπορούν εύκολα να σπάσουν με το τρίψιμο των ρούχων. Όταν καταστρέφονται τα φλύκταινα, σχηματίζεται πύον σε αυτά και εμφανίζεται δευτερογενής μόλυνση του δέρματος. Αυτή η μορφή ψωρίασης είναι επικίνδυνη επειδή μπορεί να καλύψει σχεδόν ολόκληρο το σώμα, γεγονός που επιδεινώνει την πορεία του.
6. Η ρευματοειδής ψωρίαση επηρεάζει όχι μόνο την επιφάνεια του δέρματος, αλλά και τις αρθρώσεις και τους περιαρθρικούς μαλακούς ιστούς. Αυτό αφορά κυρίως τα γόνατα, τις αρθρώσεις των ώμων και του ισχίου. Οι βλάβες εκδηλώνονται όχι μόνο από εξωτερικά συμπτώματα, αλλά και από πόνο μέσα στην άρθρωση, ο οποίος φέρνει επιπλέον πόνο στον ασθενή. Εάν επηρεάζονται τα χέρια ή τα πόδια, παρατηρείται πρήξιμο των δακτύλων, μειώνεται η ευαισθησία τους και αρχίζει η παραμόρφωση. Στην πιο σοβαρή και παραμελημένη μορφή, ο ασθενής μπορεί να χάσει την ευαισθησία των άκρων και να γίνει ανάπηρος.

Όλες αυτές οι μορφές μπορούν να προχωρήσουν μόνα τους ή μπορεί να εμφανιστούν μαζί, όλα εξαρτώνται από τη σοβαρότητα της νόσου.

Στάδια της ψωρίασης

Η χρόνια μορφή της νόσου έχει διαφορετικά στάδια, καθένα από αυτά έχει τα δικά του συμπτώματα και χαρακτηριστικά:

1. με προοδευτικό στάδιο, κηλίδες, καλυμμένες με λέπια, εμφανίζονται γρήγορα και αυξάνονται σε μέγεθος. Συνήθως έχουν κόκκινο χρώμα, αλλά μπορούν να αλλάξουν τις αποχρώσεις τους ανάλογα με τη μορφή της νόσου. Το δέρμα σε αυτά τα σημεία είναι πολύ φαγούρα, καύση και πόνο.
2. σε σταθερό στάδιο, η ασθένεια δεν προκαλεί οδυνηρές αισθήσεις, ρέει μετρημένα, οι κλίμακες μεγαλώνουν σταδιακά, μπορούν περιοδικά να συγχωνεύονται.
3. με ένα στάδιο παλινδρόμησης, οι βλατίδες μπορούν να επιλυθούν μόνες τους, δεν προκαλούν καμία ανησυχία εκτός από εξωτερικά σημάδια.

Η ψωρίαση είναι μια χρόνια ασθένεια που εναλλάσσεται μεταξύ έξαρσης και ύφεσης.

Λόγοι έξαρσης

Η επιδείνωση της νόσου μπορεί να προκληθεί από πολλούς λόγους, τόσο εξωτερικούς όσο και εσωτερικούς:

• παρατεταμένη έκθεση στο κρύο με κρυοπαγήματα του δέρματος.
• παραβίαση του ορμονικού υποβάθρου του σώματος κατά την εφηβεία, την εγκυμοσύνη ή την εμμηνόπαυση.
• μακροχρόνια θεραπεία με ορισμένα φάρμακα (αντιβιοτικά), αυτοθεραπεία, παραβίαση της δοσολογίας κατά τη λήψη σύνθετων βιταμινών και φυτικών συμπληρωμάτων.
• η ασθένεια μπορεί να επιδεινωθεί από την κλιματική αλλαγή ή την έκθεση στο ηλιακό φως.
• η κατάχρηση αλκοόλ όχι μόνο μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση της νόσου, αλλά και να περιπλέξει την πορεία της.
• τραύμα, εγκαύματα, κρυοπαγήματα και άλλες μηχανικές βλάβες στο δέρμα προκαλούν πάντα έξαρση της ψωρίασης.
• Η μόλυνση με ιούς και βακτήρια μπορεί να προκαλέσει έξαρση ασθένειας, μερικές φορές μια κοινή αναπνευστική ασθένεια προκαλεί έξαρση δερματικών παθήσεων.

Η ρευματοειδής μορφή ψωρίασης έχει εποχική έξαρση:

• το καλοκαίρι - σε περίπτωση που βρίσκεστε στον ήλιο.
• το χειμώνα - λόγω υποθερμίας.

Η υπεριώδης ακτινοβολία βοηθά τα θηλώματα να επουλωθούν, αλλά οι υπέρυθρες ακτίνες του ήλιου ερεθίζουν το δέρμα.

Η ψωρίαση διαγιγνώσκεται χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, η νόσος έχει έντονα συμπτώματα, πραγματοποιούνται πρόσθετες μελέτες με τη μορφή εξέτασης αίματος και βιοψίας του δέρματος προκειμένου να αποκλειστούν άλλες ασθένειες.

Θεραπεία

Η σημερινή ιατρική έχει κάνει μεγάλα βήματα στη θεραπεία δερματικών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της ψωρίασης. Υπάρχουν αρκετές μέθοδοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία μιας προηγμένης μορφής της νόσου. Ο γιατρός καθορίζει τη μέθοδο θεραπείας σε καθαρά ατομική βάση, με βάση τη μορφή, το στάδιο, τα αίτια και τα συμπτώματα. Η θεραπεία πραγματοποιείται πάντα με ολοκληρωμένο τρόπο, συνδυάζοντας φαρμακευτική θεραπεία και φυσικοθεραπεία.

Η θεραπεία με φάρμακα περιλαμβάνει τη χρήση τόσο εσωτερικών όσο και εξωτερικών φαρμάκων:

• για την εξάλειψη των παθολογιών του δέρματος, χρησιμοποιούνται αλοιφές με βάση το σαλικυλικό οξύ, θείο, διθρανόλη και ουρία.
• γλυκοκορτικοειδή αλοιφές?
• λοσιόν για τη θεραπεία του τριχωτού της κεφαλής.

Στο στάδιο της έξαρσης, χρησιμοποιούνται ορμονικές αλοιφές για την εξάλειψη της φλεγμονώδους διαδικασίας, η θεραπεία ξεκινά πάντα με λιγότερο ισχυρές. Εάν η ασθένεια αρχίσει να εξελίσσεται ξανά, χρησιμοποιήστε ισχυρούς φθοριωμένους παράγοντες. Χρησιμοποιούνται για δύο εβδομάδες για να επιτευχθεί το αποτέλεσμα.

Για ηλικιωμένους και παιδιά, χρησιμοποιούνται αλοιφές με τη μικρότερη παρενέργεια.

Με αύξηση της δοσολογίας, συνταγογραφούνται αλοιφές με βάση διθρανόλη για την εξάλειψη της φλεγμονώδους διαδικασίας, του κνησμού και του οιδήματος.

Προετοιμασία με kαλκυποτριόληέχει άμεση φαρμακευτική επίδραση στους παθογενετικούς παράγοντες που προκαλούν. Έχει αντιφλεγμονώδη και ανοσορρυθμιστικά αποτελέσματα. Συνήθως, μια πορεία θεραπείας σε δύο μήνες έχει ένα αξιοσημείωτο θετικό αποτέλεσμα, το εξάνθημα στο δέρμα μπορεί να εξαφανιστεί εντελώς. Αυτό το φάρμακο δεν έχει παρενέργεια με τη μορφή ατροφίας του δέρματος και έχει επίμονη δράση. Το φάρμακο χρησιμοποιείται στη θεραπεία μιας μορφής δακρύων σε μορφή ψωρίασης, η οποία είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί.

Όλα τα φάρμακα πρέπει να εναλλάσσονται, διαφορετικά μπορεί να εμφανιστεί εθισμός και το σώμα θα σταματήσει να ανταποκρίνεται σε αυτά.

Η θεραπεία με αρωματικά ρετινοειδή θεωρείται επίσης αποτελεσματική.

Εκτός από τη φαρμακευτική θεραπεία, πρέπει να πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις για επιτυχή θεραπεία:

• ακολουθήστε διαιτητική δίαιτα.
• πάρτε τις απαραίτητες βιταμίνες υπό την επίβλεψη γιατρού.
• αποφύγετε τις αγχωτικές καταστάσεις, σε περίπτωση καταθλιπτικής κατάστασης, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό για να συνταγογραφήσει τα απαραίτητα κεφάλαια.
• προστατέψτε τις πληγείσες περιοχές από την επαφή με χημικές ουσίες όσο το δυνατόν περισσότερο, ειδικά τα χέρια και τα νύχια.
• φοράτε μόνο βαμβακερά ρούχα για να μην προκαλείτε επιπλέον ερεθισμό του δέρματος.
• μην καταναλώνετε αλκοολούχα ποτά και είδη ζαχαροπλαστικής και πρέπει επίσης να αποφεύγεται η επαφή με αλλεργιογόνα.

Εάν τηρηθούν όλες οι συστάσεις και οι κανόνες θεραπείας, είναι δυνατό να επιτευχθεί ύφεση της νόσου και σε ορισμένες περιπτώσεις - πλήρης θεραπεία.