Με τη σύγχρονη ανάπτυξη της ιατρικής και τη διεξαγωγή πολλών ερευνών, οι επιστήμονες δεν μπορούν να προσδιορίσουν πλήρως τις πραγματικές αιτίες της ανάπτυξης της φολιδωτής λειχήνας. Η ψωρίαση είναι μια διαταραχή του δέρματος και των ιστών που περιβάλλουν τις αρθρώσεις. Η νόσος χαρακτηρίζεται από μια μη μολυσματική πορεία, με την εμφάνιση βλατίδων και κόκκινων κηλίδων επιρρεπείς σε σύντηξη. Αυτοί οι σχηματισμοί είναι ξηροί, φολιδωτοί, υψώνονται πάνω από την επιφάνεια του δέρματος και αντιπροσωπεύουν μια χρόνια, εντοπισμένη διαδικασία. Η μικροσκοπία αποκαλύπτει σημαντικό αριθμό κερατινοκυττάρων, κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος (Τ-λεμφοκύτταρα και μακροφάγα), με άφθονο πολλαπλασιασμό του αγγειακού δικτύου.
Η ψωρίαση και οι αιτίες της, με αυτήν την ανάπτυξη φαρμάκου, διερευνούνται ενεργά, αλλά κανείς δεν προσδιορίζει την τελική αιτία της εμφάνισης.
Οι επιστήμονες εντοπίζουν πολλές βασικές βάσεις για την ανάπτυξη της παθολογίας:
- Γενετική- η κληρονομική θεωρία της εμφάνισης της ψωρίασης βασίζεται στο γεγονός ότι εάν οι πρόγονοι ή στενοί συγγενείς έχουν αυτήν την παθολογία, ο κίνδυνος εμφάνισής του στις επόμενες γενιές είναι ίσος με 25% εάν ένας από τους γονείς είναι άρρωστος. Με την ανάπτυξη της νόσου και στους δύο γονείς, ο κίνδυνος εμφάνισής του στους απογόνους αυξάνεται στο 70%. Μια πιθανή επιλογή είναι όταν ένα υγιές παιδί γεννιέται από άρρωστους γονείς, αλλά μετά από λίγο, υπό την επήρεια των παραπάνω παραγόντων, η ασθένεια αναπτύσσεται σε αυτόν.
- Ανοσολογικό ελάττωμα- Εξετάζοντας το ιστολογικό υλικό των ασθενών με ψωρίαση, οι επιστήμονες αποκάλυψαν υπερβολική συσσώρευση ασθενών ανοσοκυττάρων στα στρώματα της επιδερμίδας. Ταυτόχρονα, εντοπίστηκαν ειδικά αντισώματα, και στις επιφανειακές στιβάδες των μικροαποθέσεων της επιδερμίδας - Munro (συσσώρευση ενδοκυτταρικού υγρού, λευκοκυττάρων, μακροφάγων). Μια γενική εξέταση αίματος δείχνει αύξηση του αριθμού των λευκοκυττάρων (Τ-βοηθοί), όλα αυτά μιλούν για την αυτοάνοση φύση της νόσου.
- Ιική βλάβη- σε αυτήν την περίπτωση, σημαίνει λοίμωξη με ρετροϊούς. Αυτό το στέλεχος εισάγει τη δική του αλυσίδα tRNA στο κύτταρο ξενιστή, αντικαθιστώντας τον γενετικό του κώδικα με έναν ιικό. Αυτό εκδηλώνεται σε υπερβολική παραγωγή και πολλαπλασιασμό ανώριμων και αδιαφοροποίητων κυττάρων του δέρματος
Ένα ενδιαφέρον γεγονός είναι ότι η αντιψωριακή θεραπεία σύμφωνα με την αυτοάνοση θεωρία στοχεύει στη μείωση του αριθμού των ανοσοκυττάρων, συμπεριλαμβανομένων των βοηθητικών Τ. Παρουσία ψωρίασης σε HIV / AIDS που έχει μολυνθεί, ο αριθμός αυτών των κυττάρων μειώνεται στις οριακές τιμές και ο κίνδυνος ανάπτυξης ψωρίασης αυξάνεται. Η περαιτέρω διερεύνηση αυτού του γεγονότος, μπορεί να αντικρούσει εντελώς την αυτοάνοση θεωρία για την ανάπτυξη της ψωρίασης.
Παράγοντες ανάπτυξης ψωρίασης
Τι προκαλεί ψωρίαση; Υπάρχουν διάφοροι προκλητικοί παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά τον οργανισμό:
- Στρες- αυτός ο παράγοντας είναι η αιτία για ψωριασικές εκρήξεις και ο τελικός σύνδεσμος, υπό την επίδραση της οποίας μειώνεται το εξάνθημα. Αυτός ο παράγοντας είναι ένας από τους κύριους, δεδομένου ότι η έναρξη της ψωρίασης στο 50% των περιπτώσεων συμβαίνει ακριβώς λόγω της υπερβολικής κόπωσης, του ψυχολογικού τραύματος και του νευρικού στελέχους. Με την έναρξη της ύφεσης της ψωρίασης, οποιοδήποτε ψυχικό σοκ μπορεί να προκαλέσει υποτροπή.
- Λοιμώξεις- μια ομάδα ασθενειών, με την ανάπτυξη των οποίων εμφανίστηκε η κύρια εστία του ψωριασικού εξανθήματος. Τέτοιες ασθένειες περιλαμβάνουν: όλες τις μολυσματικές ασθένειες του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, βακτηριακές και μυκητιασικές λοιμώξεις που προσβάλλουν το δέρμα, μονοπυρήνωση. Σε ασθενείς με ψωρίαση, προσδιορίστηκε η παρουσία αυξημένης ποσότητας παθογόνου μικροχλωρίδας (βήτα-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος και Staphylococcus aureus). Η καντιντίαση είναι μια μυκητιακή μολυσματική διαδικασία στην οποία η ψωρίαση αναπτύσσεται συχνότερα.
- Εξωτερική επιρροή- αρκετά μεγάλος αριθμός ασθενών συσχετίζουν την εμφάνιση της ψωρίασης ως αποτέλεσμα εξωτερικών φυσικών παραγόντων. Τις περισσότερες φορές είναι: μηχανικό τραύμα στο δέρμα, εγκαύματα, υποθερμία και κρυοπαγήματα.
- Ενδοκρινοπάθειες- αυτή η ομάδα ασθενειών συνοδεύεται από μειωμένη λειτουργία του σώματος στο σύνολό του. Αυτός ο παράγοντας βρίσκεται συχνότερα στο γυναικείο φύλο, λόγω συχνών αλλαγών στα ορμονικά επίπεδα σε σχέση με την ανάπτυξη, την εγκυμοσύνη, τον εμμηνορροϊκό κύκλο, την εμμηνόπαυση. Σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, ο μεταβολισμός διαταράσσεται σημαντικά, ενώ μια συνεχής περίσσεια γλυκόζης επηρεάζει αρνητικά τους ανθρώπινους ιστούς και όργανα, προκαλώντας την ανάπτυξη άλλων ασθενειών.
- Τοξίνες- ενεργεί ως μια άλλη αιτία ψωρίασης στο σώμα. Η εμφάνισή του σχετίζεται με τροφική δηλητηρίαση, εργασία σε εργοστάσια ή εργοστάσια, την κατάχρηση ορισμένων προϊόντων (εσπεριδοειδή, καφές, σοκολάτα). Το αλκοόλ και το κάπνισμα, με τις τοξικές τους επιπτώσεις, προκαλούν πολλές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της ψωρίασης.
- Το παθογενετικό αποτέλεσμα περιλαμβάνειτη λήψη φαρμάκων.Αποδείχθηκε ότι ένας μικρός αριθμός ασθενών άρχισε να αναπτύσσει ψωρίαση λαμβάνοντας ταυτόχρονα τα ακόλουθα φάρμακα: ΜΣΑΦ, βήτα-αποκλειστές, ενισχυμένα φάρμακα (βιταμίνες C, B, D), κυτταροστατικά, αντιβιοτικά (κεφαλοσπορίνες).
Πρόληψη της ψωρίασης
Πολλοί παράγοντες συμβάλλουν στην ανάπτυξη της ψωρίασης. Η βασική θεωρία δεν έχει ακόμη καθοριστεί και τυχόν μέτρα πρόληψης πρέπει να είναι περιεκτικά, στοχοθετημένα. Οι ασθενείς πρέπει να επανεξετάσουν τον τρόπο ζωής τους. Εάν είναι απαραίτητο, αλλάξτε τον τόπο κατοικίας σας σε μια πιο φιλική προς το περιβάλλον περιοχή.
Συνιστάται να αποφεύγετε αγχωτικές καταστάσεις. Είναι δυνατή η λήψη αντικαταθλιπτικών και ηρεμιστικών. Η διατροφή πρέπει να περιλαμβάνει περισσότερες φυτικές ίνες, μη αλλεργιογόνα φρούτα και λαχανικά, κρέας, ψάρι. Όταν αντιμετωπίζετε ταυτόχρονες παθολογίες, είναι επιτακτική ανάγκη να εγκαταλείψετε τις κακές συνήθειες, συμβουλευτείτε έναν γιατρό σχετικά με την αντικατάσταση της θεραπείας. Παρακολουθήστε μαθήματα θεραπείας σε εξειδικευμένα σανατόρια.