Ψωρίαση - ποια είναι αυτή η ασθένεια;

Παρά το γεγονός ότι η ψωρίαση είναι μια κοινή και γνωστή ασθένεια, εξακολουθεί να μην είναι πλήρως κατανοητή. Και οι ασθενείς τις περισσότερες φορές δεν γνωρίζουν καθόλου ότι η ψωρίαση δεν είναι βακτηριακή λοίμωξη ή μύκητας, αλλά μια μη τυπική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος, που προκαλείται από άγνωστους λόγους. Οι πληροφορίες σχετικά με τις αιτίες και τα συμπτώματα της ψωρίασης θα είναι πολύ χρήσιμες για τους ασθενείς, καθώς θα βοηθήσουν να ξεπεραστεί η ασθένεια.

Τι είναι αυτή η ασθένεια;

Το Lichen scaly είναι ένα άλλο όνομα για την ψωρίαση και αυτό το όνομα περιγράφει τέλεια αυτήν την ασθένεια. Η ψωρίαση εκδηλώνεται με το σχηματισμό φλεγμονωδών πλακών διαφόρων μεγεθών στο δέρμα, καλύπτονται πυκνά με παχιές κλίμακες δέρματος.

Σίγουρα, σχεδόν όλοι έχουν ακούσει για μια ασθένεια όπως η ψωρίαση. Και αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς η φολιδωτή λειχήνα είναι αρκετά διαδεδομένη. Αυτή η ασθένεια διαγιγνώσκεται στο 4-10% του παγκόσμιου πληθυσμού. Επιπλέον, οι στατιστικολόγοι που συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον επιπολασμό της ψωρίασης υποστηρίζουν ότι ο αριθμός των ασθενών αυξάνεται σταθερά.

Η φολιδωτή λειχήνα είναι γνωστή στους ανθρώπους από την αρχαιότητα, ακόμη και θεραπευτές στην Αρχαία Ελλάδα προσπάθησαν να θεραπεύσουν αυτήν την ασθένεια. Η σύγχρονη ιστορία της μελέτης της ψωρίασης είναι περίπου 150 ετών. Αλλά κατά τη διάρκεια αυτής της μάλλον σημαντικής χρονικής περιόδου, οι ερευνητές κατάφεραν να μάθουν αρκετά για τις αιτίες και τη θεραπεία της ψωρίασης.

Μεγάλος επιπολασμός, αβεβαιότητα αιτιολογίας (αιτίες εμφάνισης), ανεπαρκής αποτελεσματική θεραπεία - όλα αυτά χαρακτηρίζουν την ψωρίαση ως ένα από τα πιο δύσκολα προβλήματα στη δερματολογία.

Σήμερα, οι δερματολόγοι θεωρούν την ψωρίαση ως μια πολύπλοκη συστηματική ασθένεια που σχετίζεται με διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος, με δυσλειτουργία των μεταβολικών διεργασιών και την εμφάνιση τροφικών διαταραχών. Αυτές οι αποτυχίες έχουν ως αποτέλεσμα συγκεκριμένες αλλαγές στο δέρμα.

Επομένως, κατά την απάντηση στο ερώτημα τι είναι η ψωρίαση, ένας σύγχρονος δερματολόγος θα απαντήσει ότι πρόκειται για διαταραχές τροφισμού και μεταβολικών διεργασιών στο δέρμα που προκαλούνται από δυσλειτουργία στη λειτουργία των συστημάτων του σώματος. Σήμερα, δύο θεωρίες σχετικά με την αιτιολογία της ψωρίασης θεωρούνται πιο πιθανές: γενετική και ιογενής.

• Η γενετική θεωρία έχει πολλούς υποστηρικτές, δεδομένου ότι η ψωρίαση δρα συχνά ως κληρονομική ή οικογενειακή δερματοπάθεια. Μια προσεκτική μελέτη του οικογενειακού ιστορικού του ασθενούς στο 60-80% επιβεβαιώνει την παρουσία ψωρίασης με τη μία ή την άλλη μορφή στους συγγενείς του ασθενούς. Ωστόσο, σε ορισμένους ασθενείς δεν είναι δυνατόν να επιβεβαιωθεί το γεγονός της κληρονομικής προέλευσης της ψωρίασης. Αυτή η περίσταση είναι ο λόγος για την κατανομή αυτών των περιπτώσεων σε μια ειδική ομάδα, στην οποία ο κύριος λόγος δεν είναι γενετικές, αλλά φαινοτυπικές αποτυχίες.
• Η ιογενής θεωρία, σύμφωνα με την οποία η ψωρίαση αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα μόλυνσης, έχει τους υποστηρικτές της. Επιβεβαίωση πληροφοριών σχετικά με την ιική προέλευση της ψωρίασης είναι η ανίχνευση αντισωμάτων στο αίμα των ασθενών, καθώς και "στοιχειώδη σώματα" στα κύτταρα της επιδερμίδας. Σύμφωνα με αυτήν τη θεωρία, η ψωρίαση αναπτύσσεται όχι μόνο όταν μολυνθεί με ιό, αλλά και υπό ορισμένες συνθήκες.

Υπάρχουν και άλλες θεωρίες που εξηγούν την ψωρίαση. Για παράδειγμα, ενδοκρινικές, νευρογενείς, μεταβολικές, κ. λπ. Φυσικά, όλες αυτές οι θεωρίες δεν είναι θεμελιώδεις και η μελέτη τους σας επιτρέπει να λάβετε πιο σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την ψωρίαση της νόσου. Ωστόσο, σήμερα είναι ήδη γνωστό με βεβαιότητα ότι η κατάσταση του ενδοκρινικού και νευρικού συστήματος, καθώς και η λειτουργία του γαστρεντερικού σωλήνα, δεν προκαλούν ψωρίαση, αλλά έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην πορεία αυτής της ασθένειας.

Για παράδειγμα, οι παθολογίες που επηρεάζουν το ήπαρ οδηγούν στο γεγονός ότι η ποιότητα του καθαρισμού αίματος που πραγματοποιείται από αυτό το όργανο μειώνεται σημαντικά. Και αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση διαφόρων δερματικών εμφανίσεων, συμπεριλαμβανομένης της ψωρίασης.

Οι παθολογίες που επηρεάζουν το ήπαρ (ηπατίτιδα, πρωτογενής κίρρωση κ. λπ. ), οδηγούν στο γεγονός ότι οι ιστοί αυτού του οργάνου αναγεννιούνται, δηλαδή, το ήπαρ αντικαθίσταται σταδιακά από συνδετικό ιστό. Ως αποτέλεσμα, το ήπαρ παύει να αντιμετωπίζει τις καθαριστικές του λειτουργίες. Εξωτερικά, αυτό εκδηλώνεται με κιτρίνισμα των βλεννογόνων και του δέρματος και είναι δυνατή η ανάπτυξη δερματικών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της ψωρίασης.

Υπάρχει επίσης μια αντίστροφη σχέση, η ψωρίαση συχνά συνοδεύεται από εκφυλισμό των λιπών που επηρεάζει το ήπαρ. Ως εκ τούτου, στη θεραπεία αυτής της δερματικής νόσου, είναι σημαντικό να ακολουθείτε μια δίαιτα, ώστε να μην επιβαρύνετε άσκοπα το ήπαρ. Συνιστάται στους ασθενείς να περιορίζουν τα λιπαρά τρόφιμα, να εξαλείφουν εντελώς το αλκοόλ.

Έτσι, παρά τις πολυάριθμες μελέτες, δεν ήταν δυνατόν να δοθεί μια ακριβής απάντηση στο ερώτημα τι είναι η ψωρίαση. Ωστόσο, οι εργασίες συνεχίζονται, οπότε υπάρχει πιθανότητα να λυθεί το μυστήριο αυτής της μυστηριώδους ασθένειας και θα μάθουμε πολλά για την ψωρίαση της δερματικής νόσου.

Διεθνής ταξινόμηση

Η ασθένεια της ψωρίασης εκδηλώνεται με διάφορες μορφές. Για να διευκολυνθεί η πλοήγηση των ειδικών, χρησιμοποιείται μια γενικά αποδεκτή ταξινόμηση της ψωρίασης.

Προστέθηκε ψωρίαση στη Διεθνή Ταξινόμηση Νοσημάτων (ICD). Μέχρι σήμερα, χρησιμοποιούνται ήδη 10 αναθεωρήσεις του Διεθνούς Μητρώου Νοσημάτων, επομένως χρησιμοποιείται η συντομογραφία ICD 10. Οι εργασίες ξεκίνησαν σε 10 αναθεωρήσεις του Διεθνούς Ταξινομητή Νοσημάτων το 1983 και ολοκληρώθηκαν το 1987.

Ουσιαστικά, το ICD 10 είναι ένα τυπικό εργαλείο αξιολόγησης που χρησιμοποιείται στην ιατρική και τη διαχείριση της υγείας. Το Εγχειρίδιο στην Αναθεώρηση 10 χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση της επικράτησης διαφόρων ασθενειών και άλλων προβλημάτων υγείας.

Χρησιμοποιώντας την έκδοση 10 του ICD, είναι δυνατή η σύγκριση δεδομένων σχετικά με τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα σε διάφορες χώρες, γεγονός που καθιστά δυνατή τη λήψη στατιστικών δεδομένων και τη συστηματοποίηση διαγνωστικών πληροφοριών. Με συμφωνία των μελών της ΠΟΥ, το ICD 10 χρησιμοποιείται για την εκχώρηση κωδικών σε διάφορες ασθένειες. Στη 10η έκδοση του ταξινομητή, υιοθετούνται αλφαριθμητικοί κωδικοί, με τους οποίους είναι βολικό να αποθηκεύετε πληροφορίες σε ηλεκτρονική μορφή.

Όλοι οι τύποι ψωρίασης περιλαμβάνονται στο ICD 10 και σε κάθε έναν από αυτούς έχει έναν ειδικό κωδικό. Στη δερματολογία, διακρίνονται οι ακόλουθες μορφές και τύποι ψωρίασης:

• Συνηθισμένη ψωρίαση(συνώνυμα: χυδαία, απλή, σαν πλάκα). Στην ασθένεια έχει εκχωρηθεί κωδικός σύμφωνα με το ICD 10 - L-40. 0. Αυτή είναι η πιο κοινή μορφή, παρατηρείται στο 80-90% των ασθενών. Τα κύρια συμπτώματα είναι ο σχηματισμός πλακών που υψώνονται πάνω από την επιφάνεια του αμετάβλητου δέρματος, καλύπτεται με λευκές-γκρι δερματικές κλίμακες. Αυτή η μορφή χαρακτηρίζεται από ελαφρά απολέπιση των ζυγών. Μετά την αφαίρεσή τους, ανοίγει το ερυθρό κόκκινο δέρμα, το οποίο τραυματίζεται πολύ εύκολα και αρχίζει να αιμορραγεί. Καθώς η φλεγμονώδης διαδικασία εξελίσσεται, οι πλάκες μπορούν να αυξηθούν σημαντικά σε μέγεθος.
• Αντίστροφη ψωρίαση. Είναι μια ασθένεια που επηρεάζει τις πτυχές του δέρματος (επιφάνειες κάμψης). Για αυτήν τη μορφή της νόσου, ο κωδικός L83-4 υιοθετείται στο ICD 10. Η δερμάτωση εμφανίζεται με το σχηματισμό πτυχών στο δέρμα λείων ή ελάχιστα νιφάδων κηλίδων. Η επιδείνωση παρατηρείται όταν το δέρμα τραυματίζεται από τριβή. Η ασθένεια συχνά περιπλέκεται από μια σχετιζόμενη στρεπτοκοκκική λοίμωξη ή μύκητα.
• Ψωρίαση του εντέρου. Αυτή η μορφή ψωρίασης χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό στο δέρμα ενός μεγάλου αριθμού μικρών κηλίδων κόκκινου ή μοβ, σε σχήμα σταγονιδίων νερού. Σύμφωνα με την έκδοση 10 του διεθνούς ταξινομητή, μια τέτοια ασθένεια έλαβε τον κωδικό L4. Τις περισσότερες φορές, η ψωρίαση του εντέρου επηρεάζει το δέρμα των ποδιών, αλλά μπορεί να εμφανιστούν εξανθήματα σε άλλα μέρη του σώματος. Ταυτόχρονα, είναι γνωστό για την ψωρίαση στα δάκρυα ότι αναπτύσσεται ως επιπλοκή μετά από στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις - φαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα κ. λπ.
• Η φλυκταινώδης ή εξιδρωματική ψωρίασηείναι μια σοβαρή δερματική μορφή, σύμφωνα με το ICD 10 του δόθηκε κωδικός L1-3 και L 40. 82Χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό φυσαλίδων ή φλυκταινών. Το δέρμα στις βλάβες είναι πρησμένο, κόκκινο, φλεγμονή, ξεφλουδίζει εύκολα. Εάν ο μύκητας ή τα βακτήρια διεισδύσουν στις φλύκταινες, τότε το περιεχόμενο των φλυκταινών γίνεται πυώδες. Η φλυκταινώδης ψωρίαση επηρεάζει συχνά τα άπω άκρα, αλλά στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να αναπτυχθεί μια γενικευμένη διαδικασία με την εξάπλωση εξανθημάτων σε όλο το σώμα.
• Ψωριασική ή αρθροπαθητική ψωρίαση αρθρίτιδας. Σύμφωνα με την έκδοση 10 της παθολογίας ICD, ο κωδικός L5 εκχωρήθηκε. Εκδηλώνεται από φλεγμονή των αρθρώσεων. Η αρθροπαθητική ψωρίαση μπορεί να επηρεάσει όλους τους τύπους των αρθρώσεων, αλλά οι περισσότερες αρθρώσεις στις φάλαγγες των δακτύλων των ποδιών και των χεριών γίνονται φλεγμονώδεις. Ενδέχεται να επηρεαστούν οι αρθρώσεις του γόνατος, του ισχίου ή του ώμου. Οι βλάβες μπορεί να είναι τόσο σοβαρές που θα οδηγήσουν στην αναπηρία του ασθενούς. Επομένως, δεν πρέπει να σκεφτείτε για την ψωρίαση ότι είναι αποκλειστικά δερματική ασθένεια. Οι σοβαροί τύποι ψωρίασης μπορούν να οδηγήσουν σε συστηματική βλάβη, αναπηρία ή ακόμη και θάνατο του ασθενούς.

• Ερυθροδερμική ψωρίαση. Ένας σπάνιος αλλά σοβαρός τύπος ψωρίασης, σύμφωνα με το ICD 10, αυτή η ασθένεια έλαβε τον κωδικό L85. Η ερυθροδερμική ψωρίαση συχνά εκδηλώνεται με γενικευμένο τρόπο, ολόκληρη ή σχεδόν ολόκληρη η επιφάνεια του δέρματος μπορεί να εισέλθει στην πληγείσα περιοχή. Η ασθένεια συνοδεύεται από σοβαρό κνησμό, πρήξιμο, πόνο.
• Ονυχοδυστροφία ψωριασική ή ψωρίαση των νυχιών. Σύμφωνα με την έκδοση 10 του ICD, στην ασθένεια δόθηκε ο κωδικός L86. Η παθολογία εκδηλώνεται με αλλαγές στην εμφάνιση των νυχιών στα δάχτυλα των ποδιών και των χεριών. Τα νύχια μπορούν να αλλάξουν χρώμα, να γίνουν παχύτερα και να αρχίσουν να χειροτερεύουν. Είναι δυνατή η πλήρης απώλεια των νυχιών.

Στην ψωρίαση, η ταξινόμηση της νόσου λαμβάνει υπόψη όχι μόνο τους τύπους της νόσου, αλλά και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων:

• η τοπική ψωρίαση είναι μια ασθένεια στην οποία επηρεάζεται λιγότερο από το 20% του δέρματος.
• η εκτεταμένη ψωρίαση επηρεάζει περισσότερο από το 20% της επιφάνειας του σώματος.
• εάν επηρεάζεται σχεδόν ολόκληρη η επιφάνεια του δέρματος, μιλάμε για καθολική ψωρίαση.

Εάν λάβουμε υπόψη όλους τους τύπους της νόσου, τότε η κοινή ψωρίαση είναι πιο συχνή από άλλες μορφές.

Στάδια ροής

Η περιορισμένη ή διαδεδομένη ψωρίαση περνάει σε τρία στάδια: προοδευτική, σταθερή και οπισθοδρομική.

Το παρακάτω είναι χαρακτηριστικό του προοδευτικού σταδίου της ψωρίασης:

• η εμφάνιση νέων εξανθημάτων.
• ανάπτυξη ήδη υπαρχουσών πλακών.
• εμφάνιση νέων στοιχείων του εξανθήματος στον τόπο τραυματισμών του δέρματος (γρατσουνιές, εκδορές).
• άφθονη κλιμάκωση υφιστάμενων πλακών.

Τα ακόλουθα συμπτώματα είναι χαρακτηριστικά του στάσιμου σταδίου της ψωρίασης:

• δεν εμφανίζονται νέα στοιχεία.

• μέτρια αποφλοίωση στοιχείων;
• δεν υπάρχουν σημάδια ανάπτυξης στοιχείων.

Η εμφάνιση πτυχών στην κεράτινη στιβάδα γύρω από τα στοιχεία είναι ένα σημάδι της μετάβασης από ένα στάσιμο στάδιο σε ένα οπισθοδρομικό.

Το στάδιο παλινδρόμησης χαρακτηρίζεται από τους ακόλουθους τύπους συμπτωμάτων:

• μείωση της έντασης απολέπισης.
• ανάλυση στοιχείων.

Μετά την επίλυση των ψωριασικών πλακών, υπο- ή υπερχρωματισμένα σημεία παραμένουν στη θέση τους.

Η φολιδωτή λειχήνα χαρακτηρίζεται από μακρά πορεία με περιοδικές παροξύνσεις. Διακρίνονται οι ακόλουθοι τύποι ψωρίασης:

• χειμώνας (επιδεινωμένο το φθινόπωρο και το χειμώνα).
• καλοκαίρι (με παροξύνσεις κατά τη ζεστή περίοδο).
• η ψωρίαση εκτός εποχής είναι ο πιο σοβαρός τύπος, καθώς δεν υπάρχει σαφής σύνδεση μεταξύ υποτροπών και εποχών του έτους, οι περίοδοι ύφεσης μπορεί να είναι σχεδόν απουσιές.

Διαγνωστικά χαρακτηριστικά

Εάν η ψωρίαση έχει μια τυπική κλινική εικόνα, τότε η διάγνωση δεν θα είναι τόσο δύσκολη. Ωστόσο, αυτή η ασθένεια συχνά μεταμφιέζεται ως άλλες παθολογίες.

Για παράδειγμα, η ψωρίαση των νυχιών συχνά εκλαμβάνεται ως μύκητας των νυχιών, καθώς οι εξωτερικές εκδηλώσεις σε πρώιμο στάδιο αυτών των ασθενειών είναι πολύ παρόμοιες. Ωστόσο, ο μύκητας των νυχιών και η ψωρίαση έχουν τελείως διαφορετική φύση, επομένως η θεραπεία πρέπει να είναι διαφορετική.

Ένας απλός μπορεί να κάνει λάθος στην ψωρίαση και στον μύκητα για τον μύκητα. Δεδομένου ότι οι μυκητιάσεις του δέρματος (μύκητας του δέρματος) εκδηλώνονται με παρόμοια συμπτώματα - το σχηματισμό φολιδωτών πλακών. Επομένως, εάν παρατηρήσετε ύποπτα συμπτώματα στο σώμα ή στα νύχια, δεν χρειάζεται να διαγνώσετε τον εαυτό σας και να διαβάσετε για τη θεραπεία του μύκητα χρησιμοποιώντας φαρμακείο ή λαϊκές θεραπείες.

Εάν η διάγνωση είναι λανθασμένη, και στην πραγματικότητα, η αιτία της έναρξης των συμπτωμάτων δεν είναι μύκητας, αλλά ψωρίαση, τότε η θεραπεία δεν θα ωφελήσει, αλλά, αντίθετα, θα επιδεινώσει τα συμπτώματα.

Όταν επικοινωνείτε με έναν δερματολόγο, θα γίνει ανάλυση για μύκητα, θα γίνει απόξεση από το νύχι ή το δέρμα. Στη συνέχεια το προκύπτον υλικό τοποθετείται σε θρεπτικά μέσα. Εάν ο μύκητας υπάρχει στο υλικό, μια μεγάλη αποικία θα αναπτυχθεί στο δείγμα μετά από μερικές ημέρες. Με την εμφάνιση του υλικού, θα είναι δυνατό να καταλάβουμε τι είδους μύκητας προκάλεσε τη λοίμωξη.

Μερικές φορές η ψωρίαση περιπλέκεται με την προσθήκη δευτερογενών λοιμώξεων, μπορεί να είναι βακτηριακή λοίμωξη ή μύκητας. Επομένως, όταν αλλάζει η κλινική εικόνα (εμφάνιση πυώδους εκκρίσεως, αποχρωματισμός πλακών κ. λπ. ), οι ασθενείς θα πρέπει περιοδικά να ελέγχονται για μύκητες και άλλους μολυσματικούς παράγοντες.

Στη διαδικασία διάγνωσης, ένας συγκεκριμένος ρόλος ανατίθεται σε ένα σύνολο φαινομένων που ονομάζονται ψωριασική τριάδα. Τα φαινόμενα εμφανίζονται διαδοχικά, κατά το ξύσιμο του στοιχείου του εξανθήματος.

Η ψωριασική τριάδα εμφανίζεται ως εξής:

• κατά την απόξεση του εξανθήματος, οι κλίμακες αφαιρούνται με τη μορφή "ξυρίσματος".
• Αφού αφαιρέσετε τα τσιπ, ανοίγει ένα λεπτό διαφανές φιλμ παρόμοιο με το πολυαιθυλένιο.
• όταν η ταινία έχει υποστεί ζημιά, ανοίγει η αιμορραγία.

Ένας δερματολόγος διαγνώζει ψωρίαση, αλλά εάν είναι απαραίτητο, ο γιατρός μπορεί να παραπέμψει τον ασθενή σε διαβουλεύσεις με άλλους ειδικούς - ρευματολόγο, γαστρεντερολόγο, χειρουργό κ. λπ.

Ενδιαφέροντα γεγονότα σχετικά με την ψωρίαση

Οι άνθρωποι γνωρίζουν εδώ και πολύ καιρό την ψωρίαση. Ακόμα και το ίδιο το όνομα της ασθένειας ήρθε στη γλώσσα μας από τα αρχαία ελληνικά. Την εποχή της ευημερίας της Αρχαίας Ελλάδας, η λέξη «ψωρά» σήμαινε όλες τις δερματικές παθήσεις που εκδηλώνονται με ξεφλούδισμα και φαγούρα.

Το πρώτο άτομο που έγραψε μια λεπτομερή πραγματεία για την ψωρίαση ήταν ένας Ρωμαίος με το όνομα Cornelius Celz. Στον πέμπτο τόμο του έργου του "De Medicina" υπάρχει ένα εκτενές κεφάλαιο για αυτήν την ασθένεια.

Ήξεραν για την ψωρίαση, αλλά αυτή η ασθένεια δεν εκτιμήθηκε αναμφίβολα, όπως αποκαλείται, μερικές φορές «αυτοκρατορική», μερικές φορές «διαβιβαστική» ασθένεια.

Φυσικά, οι αρχαίοι θεραπευτές γνώριζαν πολύ λίγα για την ψωρίαση. Μέχρι τον 19ο αιώνα, αυτή η ασθένεια είχε συχνά αναμιχθεί με άλλες παθήσεις του δέρματος. Για πρώτη φορά η ψωρίαση αναγνωρίστηκε ως ανεξάρτητη νοσολογική μορφή το 1799. Αυτό έγινε από τον Άγγλο δερματολόγο Robert Villan, ο οποίος ξεχώρισε την ψωρίαση από μια εκτεταμένη ομάδα δερματικών παθήσεων, που εκδηλώθηκε από φαγούρα και ξεφλούδισμα.

Όχι μόνο απλοί άνθρωποι, αλλά και εξέχοντες πολιτικές προσωπικότητες γνώριζαν από πρώτο χέρι την ψωρίαση. Για παράδειγμα, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο οποίος υπέφερε από αυτή την ασθένεια, υποσχέθηκε να ανεγείρει ένα μνημείο καθαρού χρυσού σε ένα άτομο που μπορεί να μάθει τα πάντα για την ψωρίαση και να προσφέρει αποτελεσματική θεραπεία για αυτήν την ασθένεια.

Σύγχρονη κατανόηση της νόσου

Πρέπει να πούμε ότι η σύγχρονη επιστήμη δεν γνωρίζει πολλά για αυτήν τη μυστηριώδη ασθένεια. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες σχετικά με την προέλευση, καθώς και την πορεία και τη θεραπεία της ψωρίασης.

Ακολουθούν ορισμένα γεγονότα σχετικά με την ψωρίαση που είναι αναμφίβολα:

• παρά το γεγονός ότι οι αιτίες της νόσου είναι ασαφείς, ήταν δυνατό να μάθετε για τη φύση της ψωρίασης. Αυτή η ασθένεια είναι αυτοάνοση, δηλαδή προκαλείται από δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
• ένα άλλο αποδεδειγμένο γεγονός σχετικά με την ψωρίαση: η ασθένεια μπορεί να κληρονομηθεί. Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει πάντα, ακόμη και αν και οι δύο γονείς είναι άρρωστοι, ο κίνδυνος εμφάνισης της νόσου στο παιδί τους είναι 65%. Ταυτόχρονα, ορισμένοι ασθενείς αναπτύσσουν ψωρίαση, αν και κανένας από τους συγγενείς του δεν είναι άρρωστος.
• Ένα ενδιαφέρον γεγονός για την ψωρίαση είναι ότι αυτή η ασθένεια χαρακτηρίζεται από το φαινόμενο Kebner. Αυτό το φαινόμενο εκδηλώνεται στο γεγονός ότι τα στοιχεία του εξανθήματος σχηματίζονται στις θέσεις των δερματικών αλλοιώσεων - γρατσουνιές, εγκαύματα, κρυοπαγήματα. Μερικές φορές εμφανίζεται ψωρίαση μετά από λίγο, στο σημείο των ουλών.
• Μια σημαντική παρατήρηση που σας επιτρέπει να λάβετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ψωρίαση είναι η σχέση αυτής της ασθένειας με κλιματολογικούς παράγοντες. Οι παροξύνσεις και οι υποτροπές συχνά χρονολογούνται για να συμπέσουν με την αλλαγή της σεζόν.
• Οι ασθενείς πιθανότατα έχουν παρατηρήσει τη σχέση μεταξύ παροξύνσεων και άγχους στην πράξη. Όλοι οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν με βεβαιότητα ότι η ασθένεια επαναλαμβάνεται ή επιδεινώνει την πορεία της στο πλαίσιο της νευρικής έντασης και των εμπειριών.
• ένα νέο γεγονός σχετικά με την ψωρίαση είναι ότι η ασθένεια μπορεί να κάνει ντεμπούτο σε οποιαδήποτε ηλικία, αν και πιστεύαμε προηγουμένως ότι η λειχήνα εμφανίζεται μετά από 30.
• είναι σημαντικό για όλους να γνωρίζουν ότι η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική ασθένεια. Ακόμη και με στενή επαφή με τον ασθενή, δεν υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης.
• σχεδόν όλοι έχουν ακούσει για την ανίατη ψωρίαση, και αυτό ισχύει, καθώς δεν έχει βρεθεί θεραπεία που θα μπορούσε σίγουρα να νικήσει την ασθένεια. Αλλά οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν ότι η ψωρίαση μπορεί να ελεγχθεί. Η επαρκής και έγκαιρη θεραπεία επιτρέπει μακροχρόνια ύφεση.

Σύγχρονες μέθοδοι θεραπείας

Μιλώντας για την κοινή ασθένεια της ψωρίασης, δεν μπορεί παρά να πει για τη θεραπεία αυτής της κοινής νόσου. Πρέπει να ειπωθεί ότι είναι αδύνατο να θεραπευτεί η ψωρίαση μόνο με δισκία ή αλοιφές.

Για να ξεχάσει τις εκδηλώσεις της ψωρίασης για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο ασθενής, σε στενή συνεργασία με τον γιατρό, θα πρέπει να καταβάλει προσπάθεια. Θα είναι απαραίτητο να οργανώσετε σωστά τα τρόφιμα. Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι μπορείτε να ξεχάσετε την ψωρίαση για πάντα μόνο με τη βοήθεια μιας σωστά συνθετικής διατροφής και τακτικού καθαρισμού του σώματος.

Ο γιατρός θα καταρτίσει ένα προκαταρκτικό σχήμα για τη θεραπεία. Κατά κανόνα, χρησιμοποιούνται μέθοδοι εξωτερικής θεραπείας (αλοιφές, κρέμες) και συστημικής θεραπείας (δισκία, ενέσεις). Επιπλέον, θα χρησιμοποιηθούν φυσικοθεραπευτικές μέθοδοι και συνιστάται θεραπεία σε θέρετρα. Συνιστάται η θεραπεία της ψωρίασης χρησιμοποιώντας επούλωση λάσπης, μεταλλικού και θερμικού νερού.

Τα θέρετρα μπορούν επίσης να προσφέρουν μη παραδοσιακές μεθόδους θεραπείας. Για παράδειγμα, με τη βοήθεια ψαριών που ζουν σε ιαματικές πηγές. Αυτοί οι μικροθεραπευτές αφαιρούν αποτελεσματικά τις νεκρές κλίμακες του δέρματος και απολυμαίνουν το δέρμα, προωθώντας την ταχύτερη επούλωσή του.

Μπορεί να προσφέρει άλλες θεραπείες για φολιδωτές λειχήνες σε θέρετρα. Για παράδειγμα, θεραπεία με βδέλλα, θεραπευτικά λουτρά και εφαρμογές, ηλιακή θεραπεία κ. λπ.

Θα πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για το γεγονός ότι το σχήμα θεραπείας θα αλλάζει περιοδικά. Επειδή δεν είναι όλες οι μέθοδοι κατάλληλες για έναν συγκεκριμένο ασθενή. Εάν οι επιλεγμένες θεραπείες δεν λειτουργούν, θα πρέπει να αντικατασταθούν.

Οι δημοφιλείς θεραπείες για την ψωρίαση διαφημίζονται επίσης ευρέως. Πράγματι, μερικά από αυτά μπορούν να βοηθήσουν στην επίτευξη ύφεσης. Ωστόσο, κατά την επιλογή μιας μεθόδου, πρέπει να θυμάστε την κοινή λογική, ώστε να μην βλάψετε την υγεία σας. Εάν υπάρχει αμφιβολία για μια συνταγή ή πρόταση, είναι καλύτερα να μην τη χρησιμοποιήσετε. Συμβουλευτείτε έναν γιατρό πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε θεραπεία.

Πρέπει να καταλάβετε ότι θα είναι δυνατό να ξεχάσετε την ψωρίαση για πάντα μόνο εάν ο ίδιος ο ασθενής και το άμεσο περιβάλλον του είναι θετικά συντονισμένοι. Μόνο η πίστη στην επιτυχία και η αισιόδοξη στάση θα βοηθήσουν να ξεπεραστεί αυτή η μυστηριώδης και ύπουλη ασθένεια.