Palmar-πελματιαία ψωρίαση: φωτογραφία, συμπτώματα, θεραπεία

Palmar-πελματιαία ψωρίαση προσβάλλει τις παλάμες των χεριών και τα πέλματα των ποδιών, και η ασθένεια είναι μια παθολογική αυτοάνοση κατάσταση.

Η ψωρίαση στις παλάμες και τα πέλματα των ποδιών, μαζί με την εντόπιση της διαδικασίας στο τριχωτό της κεφαλής, που θεωρείται μία από τις πιο κοινές μορφές της νόσου. Σε αυτό αντιπροσωπεύει περίπου το 14% των περιπτώσεων της παθολογικής κατάστασης του δέρματος.

Λόγοι ανάπτυξης της νόσου

Αν και για palmar-πελματιαία μορφές της ψωρίασης δεν ήταν δεσμευτική για την ηλικία, μεταξύ 15-35 ετών παρατηρείται η υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης της νόσου. Υπάρχει και σύνδεση με την εθνική ασφάλισης. Έχει αναφερθεί ότι σε άτομα Καυκάσιος εθνικότητας ηλικίας άνω των 50 ετών αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης αυτής της παθολογίας.

Τα ακριβή αίτια της παθολογικής κατάστασης μέχρι το τέλος δεν έμαθε και εξακολουθεί να θεωρείται, ότι η βάση της νόσου έγκειται αυτοάνοση διαδικασία. Κατά την κανονική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος πρόσωπο που λαμβάνει την προστασία από μια ποικιλία ξένων παραγόντων: από ιούς, αλλεργιογόνα, απλούστερη και άλλων μικροοργανισμών.

Στην ψωρίαση συμβαίνει κάποια βλάβη στο σώμα, μετά την οποία, το ανοσοποιητικό σύστημα αρχίζει να παράγει βλαβερές ουσίες κατά των ίδιων των ιστών και κυττάρων. Η υπερβολική ποσότητα των Τ-λεμφοκυττάρων (βασικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος) και των μακροφάγων οδηγεί στην ανάπτυξη της φλεγμονώδους αντίδρασης και υπερβολικό πολλαπλασιασμό των κυττάρων του δέρματος, γιατί και παρατηρείται χαρακτηριστική συμπτωματολογία και την εμφάνιση υπερκεράτωση.

Σημείωση! Υπερκεράτωση είναι μια υπερβολική πάχυνση της επιδερμίδας — το εξωτερικό στρώμα του δέρματος.

Ορισμένες μελέτες δείχνουν μικρό ρόλο παράγοντα της κληρονομικότητας. Για παράδειγμα, περίπου το 10% του πληθυσμού κληρονομούν τα γονίδια που σχετίζονται με την ψωρίαση και μόνο το 3% από αυτούς αναπτύσσεται η νόσος. Παρόμοια στατιστικά στοιχεία προτείνω στην ιδέα για την παρουσία άλλες, πιο μεγάλους αιτίες εμφάνισης της νόσου.

Επιπλέον παράγοντες κινδύνου είναι:

• Άγχος και συναισθηματική αστάθεια (ευαισθησία).
• Το κάπνισμα και η λήψη ναρκωτικών.
• Ιστορικό της νόσου, επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα.
• Λοιμώξεις, οι συχνές κακώσεις και πληγές στις παλάμες και τα πέλματα.

Σε μια μελέτη του 2006 είχε αναφέρει σχετικά με τη σχέση δερματολογική παθολογία με παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος και άλλες καταστάσεις: υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη και υπερλιπιδαιμία.

Τα αποτελέσματα των πειραμάτων μέχρι το τέλος δεν ήταν σαφείς. Για την πλήρη κατανόηση όλων των διαδικασιών, η μελέτη αυτού του θέματος συνεχίζεται και απαιτούνται περισσότερες μελέτες.

Εναύσματα της νόσου (παράγοντες που έχουν επίδραση στην παθολογία, αλλά δεν κορυφαίος σε αυτήν άμεσα) μπορεί να είναι τα εξής:

• Ηλιακό έγκαυμα;
• Τσιμπήματα εντόμων;
• Έκθεση σε αλλεργιογόνα;
• Κοινή βακτηριακή λοίμωξη, όπως η πνευμονία ή στηθάγχη;
• Ιογενείς ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του HIV-λοίμωξη;
• Φλεγμονώδης κατάσταση διαφορετικό βαθμό βαρύτητας: βρογχίτιδα, ρινοφαρυγγίτιδα;
• Βαριά κατανάλωση αλκοόλ δηλητηρίαση;
• Η παχυσαρκία.

Διάγνωση, palmar-πελματιαία ψωρίαση

Παρά την ταχεία ανάπτυξη της σύγχρονης ιατρικής, μέχρι στιγμής ίδρυση ψωρίαση στις παλάμες ίσως με οπτική επιθεώρηση ελλείμματος το γιατρό σας χωρίς ειδικό εξοπλισμό. Βασίζεται φυσική εξέταση σε "ψωριασική τριάδα", εκδηλώσεις που παρατηρούνται εύκολη ξύστε κλίμακες με τις πληγείσες περιοχές του σώματος.

Δρ. εφιστά την προσοχή στο ιστορικό της νόσου, δεδομένου ότι ορισμένα συνεχώς λαμβάνονται φάρμακα μπορεί να είναι εναύσματα την ανάπτυξη της ασθένειας:

• Ινδομεθακίνη και άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ);
• Το λίθιο και ανθελονοσιακά φάρμακα;
• Ξαφνική απομάκρυνση κορτικοστεροειδή;
• Λήψη πενικιλίνης, gidroksihlorohina.

Σε δύσκολες περιπτώσεις συνιστάται μια ολοκληρωμένη έρευνα, που περιλαμβάνει εργαστηριακή ανάλυση αίματος και σάρωση από τον υπέρηχο, καθώς και η εξαίρεση μυκητιασική λοίμωξη δια μέσω της μυκητολογική διάγνωση. Κατά την κατάθεση να πραγματοποιηθεί η βιοψία αμφίβολης εστία του δέρματος.

Τα συμπτώματα και τα πρώτα σημάδια palmar-πελματιαία ψωρίαση

Ανάμεσα στις κύριες μορφές της νόσου, υπάρχουν πέντε παραλλαγές. Όταν το κάνετε αυτό, στο 90% των περιπτώσεων παρατηρείται χαρακτηριστική οπτική η κλινική εικόνα.

Όπως φαίνεται, palmar-πελματιαία ψωρίαση; Ο ασθενής στις παλάμες και τα πέλματα καθορίζονται ψωριασική πλάκες — κόκκινα λέπια patches στο παχύτερο δέρμα, επιρρεπείς ξηρότητα. Στις περιοχές άνθρωπος αισθάνεται φαγούρα, πυρετό και πόνο ποικίλης έντασης; σε ορισμένες περιπτώσεις, δερματικές καλύμματα ρωγμή και να αιμορραγεί.

Παρέχονται επίδραση και στο σχηματισμό των νυχιών:

• Στο καρφί πλάκες μπορεί να εμφανιστούν ανωμαλίες, τρύπες;
• Καρφί πυκνώνει και έχασε;
• Αλλάζει το σχήμα του.

Palmar-πελματιαία εμφάνιση της νόσου παρουσιάζεται ως μέρος της συνολικής διαδικασίας, αλλά περιορίζεται μόνο από το δέρμα παλάμες και τα πόδια. Η ψωρίαση πελμάτων καθιστά δύσκολο να περπατήσει και φορώντας παπούτσια. Βλάβη στα χέρια του μπορεί όχι μόνο να εμποδίσει την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας, αλλά και να επιβάλουμε το αρνητικό αποτύπωμα σε σχέση με τους ανθρώπους. Οι συνήθεις καταστάσεις, σαν χαιρετισμό από το χέρι, μπορεί να είναι περίεργο, που οδηγεί σε σύγχυση και κοινωνικό πρόβλημα του ανθρώπου μέχρι την ανάπτυξη κοινωνικό άγχος.

Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι η μορφή της νόσου είναι η παρουσία ποικιλίες της διαδικασίας, που μπορεί να ονομαστεί τους ακόλουθους όρους:

• Palmar-πελματιαία φλυκταινώδης ψωρίαση Barbera;
• Πυώδης ψωρίαση;
• Φλυκταινώδης δερματίτιδα.

Παραπάνω διαταραχή του δέρματος προκαλεί το σχηματισμό των clusters (συστάδες) διαφορετικές φλύκταινες στην περιοχή της πλάκας. Συνολικά, αυτό το εξάνθημα είναι πολύ παρόμοια με τα συμβατικά σπυράκια. Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα παρόμοιο είδος της νόσου είναι αρκετά γερά μεταφέρει εύκολες θεραπείες και συχνά απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση της θεραπείας.

Σημειώστε! Φλυκταινώδης ψωρίαση στις παλάμες και τα πέλματα απαιτεί θεραπεία με φάρμακα αντιβακτηριακά κατά την προσχώρηση βακτηριακή λοίμωξη.

Στάδιο palmar-πελματιαία ψωρίαση

Όπως και σε όλες τις μορφές της παθολογικής διαδικασίας, palmar-πελματιαία εντοπισμός χαρακτηρίζεται από τρία κλινικά στάδια:

1. Το αρχικό στάδιο. Η εμφάνιση εξανθήματα στα χέρια και στα πόδια. Πλάκα έχουν ένα χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα, μπορεί να παρατηρηθεί υπόλευκο κόπωση ενεργοποίηση; ασθενή ενοχλεί έντονη φαγούρα. Τα στοιχεία εξάνθημα συγχωνεύονται σε μεγάλες τσέπες. Ο αριθμός τους εξαρτάται από τα επιμέρους χαρακτηριστικά της νόσου.
2. Το στάδιο της σταθεροποίησης. Η κατάσταση δεν εξελίσσεται, νέες παθολογικές στοιχεία δεν σχηματίζονται, αλλά οι παλιές ακόμα άθικτο. Φαγούρα σταδιακά υποχωρεί και το χρώμα των πλακών γίνεται λιγότερο φωτεινό.
3. Το τελικό στάδιο. Συνοδεύεται παλινδρόμησης στοιχεία, φαγούρα λείπει. Η θεραπεία γίνεται υποστηρίζει είτε αποκλείεται καθόλου; συστάσεις για τη διατήρηση της ύφεσης και την πρόληψη των υποτροπών.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ασθένεια χαρακτηρίζεται από τα στοιχεία εξανθήματα:

• Η συνήθης μορφή — την τελευταία εκδήλωση στο δέρμα;
• Κεράτινο μορφή συνοδεύεται υπερκεράτωση και χαρακτηριστικές κόκκινες κηλίδες λίγο, είτε τους λείπουν;
• Μορφή Barbera.

Μέθοδοι θεραπείας

Palmar — πελματιαία ψωρίαση είναι μια χρόνια ασθένεια που μπορεί να εμφανιστεί ξανά, ανεξάρτητα από τη θεραπεία. Ωστόσο, υπάρχουν μέθοδοι θεραπείας, για να επιτευχθεί η μείωση του κύκλου ζωής της υποβάθμισης και η επιμήκυνση της περιόδου της ύφεσης.

Η κύρια μέθοδος θεραπείας είναι η προσπάθεια να μην επιτρέψει την ταχεία ανάπτυξη των κυτταρικών στοιχείων, που οδηγούν στην ανάπτυξη των πλακών, που πραγματοποιήθηκε αντιφλεγμονώδη θεραπεία. Εναλλακτική μέθοδος προσφέρει άμεση αφαίρεση κλίμακες.

Επειδή δερματικές καλύμματα στις παλάμες και τα πέλματα πυκνά, ακόμα και σε υγιή άτομα, η θεραπεία αυτή εντοπισμού συχνά συνεπάγεται συνδυάζοντας τεχνικές και πιο επιθετική επιπτώσεις στις τσέπες.

Κυρίως στην ψωρίαση στις παλάμες και τα πέλματα αποδίδεται τοπική θεραπεία σε μορφή τζελ, αλοιφές και κρέμες:

• Τα ανάλογα της βιταμίνης D;
• Αλοιφή με βάση κορτικοστεροειδών;
• Ρετινοειδή;
• Anthralin;
• Ειδικά ρητίνης;
• Το σαλικυλικό οξύ;
• Οι κρέμες για να μειώσει τη διόγκωση και την ανακούφιση της φλεγμονής.

Συνήθεις παρενέργειες είναι ερεθισμός, ξήρανση και λέπτυνση του δέρματος. Επιπλέον μπορεί να πραγματοποιηθεί συνεδρίες φωτοθεραπείας:

• Φυσικό υπεριώδης ακτινοβολία από τον ήλιο;
• Τεχνητή υπεριώδη ακτινοβολία με τη βοήθεια ειδικών βαρηκοΐας;
• Excimer laser;
• Photochemotherapy.

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε!Είναι πολύ σημαντική η ομαλή μετάβαση στο φυσικό φωτοθεραπεία. Συνιστάται να ξεκινήσετε με 5-10 λεπτά σε άμεσο ηλιακό φως την ημέρα. Στη συνέχεια μπορείτε να αυξήσετε σταδιακά τη διάρκεια της έκθεσης σε 30 δευτερόλεπτα την ημέρα.

Φάρμακα για τη θεραπεία της palmar-πελματιαία ψωρίαση

Palmar-πελματιαία ψωρίαση περιλαμβάνει θεραπεία από του στόματος φάρμακα σε μια πιο σοβαρή μορφή της νόσου:

• Μεθοτρεξάτη;
• Ρετινοειδή;
• Κυκλοσπορίνη;
• Τα βιολογικά φάρμακα, μειώνοντας τη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος;
• Θειογουανίνη;
• Υδροξυουρία.

Η πιο συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια που ονομάζεται φαρμάκων είναι προβλήματα γαστρεντερικά.

Την πορεία της νόσου και την πρόληψη της

Σοβαρή ασθένεια σε κάποιο βαθμό μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του σοβαρές καταστάσεις, απειλητικές για την υγεία και τη ζωή του ασθενούς: στο 58% αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου και 43% — εγκεφαλικό επεισόδιο. Οι κύριες άμεσες επιπλοκές ψωρίαση στις παλάμες και τα πέλματα είναι η ψωριασική αρθρίτιδα και η δυστροφία των νυχιών.

Εθνικό ιατρικό ερευνητικό κέντρο ονομάζεται μια σειρά από ασθένειες, που μπορεί να εξαρτηθεί από δερματική νόσο:

• Σχετικά αυτοάνοσες καταστάσεις: νόσος του Crohn, κοιλιοκάκη, η σαρκοείδωση και άλλα;
• Οφθαλμικές παθήσεις: ο καταρράκτης και το γλαύκωμα, καθώς και λοιμώδη διαδικασίες;
• Η αυξημένη αρτηριακή πίεση;
• Η Νόσος Του Πάρκινσον;
• Σακχαρώδη διαβήτη;
• Ασθένειες του ήπατος και των νεφρών;
• Η οστεοπόρωση;
• Η κατάθλιψη.

Σε μια σημείωση.Με έγκαιρη θεραπεία και τη συμμόρφωση με τις απαραίτητες συστάσεις, τις πιθανές υποτροπές της ψωρίασης μπορεί να κοπεί, και δερματικές εκδηλώσεις να περιορίζονται στο ελάχιστο.

Προτεινόμενα μέτρα πρόληψης:

1. Πάρτε καθημερινά λουτρά με φυσικά έλαια, άλατα και ήπιο σαπούνι που δεν περιέχουν τεχνητά αρώματα ή χρώματα;
2. Χρησιμοποιήστε μια ενυδατική κρέμα για το δέρμα (σε σοβαρές περιπτώσεις — δύο φορές την ημέρα), ιδιαίτερα μετά την πρόσληψη του νερού διαδικασίες. Δεν επιτρέπεται η χρήση άκαμπτων πετσέτες. Απλά εφαρμόστε το στο δέρμα μαλακό, στεγνό πανί και, στη συνέχεια, χρησιμοποιήστε μια κρέμα;
3. Να πάρει αρκετό φως του ήλιου. Θα πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό σας και να επιλέξετε "χρυσή τομή". Πολύ ήπιος ηλιασμός δεν θα φέρει αξιοσημείωτη επίδραση, και πολύ έντονη — θα αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του δέρματος;
4. Αποφύγετε εναύσματα, όπως το κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ, το άγχος και η μόλυνση;
5. Χρησιμοποιείτε χυμό αλόης. Θα πρέπει να εκτελέσετε λοσιόν για τις πληγείσες περιοχές του δέρματος αρκετές φορές την ημέρα. Υπάρχουν επίσημες μελέτες, που αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα αυτού του φυτού στον αγώνα με φλεγμονώδεις διεργασίες του δέρματος;
6. Να πάρει τουλάχιστον τρία γραμμάρια ωμέγα-3 λιπαρών οξέων την ημέρα. Συμπεριλάβετε στην διατροφή σας τα ψάρια, τα καρύδια, το λινέλαιο ή χρησιμοποιήστε κάψουλες ιχθυελαίου. Λιπαρά οξέα επιτρέπουν να μειώσει τη φλεγμονή στο σώμα;
7. Βοηθά να παίρνετε ορισμένα ειδικά πρόσθετα με βάση οξυάκανθα, δέντρο τσαγιού λάδι ή τα άλατα Νεκράς θάλασσας.