Μια χαρακτηριστική ένδειξη ψωρίαση είναι μια προνομιακή τοποθεσία βλατίδες συμμετρικά στο δέρμα εκτεινόντων επιφάνεια των χεριών και των ποδιών, καθώς και το τριχωτό της κεφαλής.
Παρά το γεγονός ότι πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάπτυξη της ψωρίασης παίζει η παρουσία γενετική προδιάθεση (ψωρίαση αναφέρεται σε ασθένειες, σεξουαλικώς από κληρονομιά), ώθηση στην εμφάνιση της νόσου μπορεί να εξυπηρετήσει πολλές εξω και ενδογενείς παράγοντες (ανάπτυξη της ψωρίασης στο νευρικό έδαφος, στο πλαίσιο της ενδοκρινικής διαταραχής, μετά από λοιμώδεις ασθένειες, κλπ.).
Λείπουν οι παράγοντες ανάπτυξης της νόσου
Η ασθένεια δεν έχει σεξουαλική προδιάθεση, ως εκ τούτου, η συχνότητα εμφάνισης της ψωρίασης σε άνδρες και γυναίκες δεν είναι διαφορετική. Το 12 τοις εκατό των ασθενών η ασθένεια για πρώτη φορά αναπτύσσεται μέχρι και δέκα χρόνια. Πριν από είκοσι χρόνια ψωρίαση αναπτύσσεται σε σαράντα έξι τοις εκατό των ασθενών, και πριν από τριάντα χρόνια – εξήντα τοις εκατό.
Στην ανάπτυξη της ψωρίασης σημείωσε δύο ηλικιακές αιχμής:
- είκοσι επτά και πενήντα τέσσερα χρόνια για τους άνδρες;
- δεκαπέντε και πενήντα τέσσερα χρόνια για τις γυναίκες.
Αιτίες της ψωρίασης σε ενήλικες
Η ακριβής αιτία της ψωρίασης δεν είναι γνωστή. Ηγετικό ρόλο στην παθογένεση της νόσου ανήκει γενετική προδιάθεση. Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει η εμφάνιση του ανοσοποιητικού αστάθεια, διαταραχές των λιπιδίων και η παρουσία του ασθενούς εστίες χρόνιας μόλυνσης.
Υπέρ της γενετικής θεωρίας (κληρονομικές αιτίες της ψωρίασης) αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η ασθένεια είναι πάντα βγαίνει όχι μόνο από τον ασθενή, αλλά επίσης και τους στενούς συγγενείς.
Να αποκαλύψει την προδιάθεση για ψωρίαση κατά το δυνατόν κατά τη διάρκεια της κλασικής ανάλυσης του γονιδιώματος. Σε αυτούς τους ασθενείς μπορεί να είναι δέκα σημεία των χρωμοσωμάτων, υπεύθυνο για την κληρονομική προδιάθεση στην ασθένεια (PSORS 1 έως 9, καθώς και HLA – B27, 17, κλπ.).
Το κύριο γονίδιο που είναι υπεύθυνο για την μέγιστη που εκφράζονται από την έμφυτη προδιάθεση να αναπτύξουν τη νόσο, θεωρούν PSORS1.
Επίσης, στην παθογένεση της ψωρίασης παίζουν σημαντικό ρόλο γενετικά οφείλεται σε διαταραχές του μεταβολισμού των υδατανθράκων και των λιπιδίων. Η πλειοψηφία των ασθενών με ψωρίαση αποκαλύπτουν τη σκληρή υπερλιπιδαιμία και το μεταβολικό σύνδρομο. Σε σχέση με αυτό, σε ασθενείς με ψωρίαση, σημειώνεται υψηλό κίνδυνο σοβαρής νωρίς στη βλάβες των αιμοφόρων αγγείων και των καρδιαγγειακών παθήσεων.
Εκτός υπερλιπιδαιμία, σημειώνεται διαταραγμένο μεταβολισμό LCD (λιπαρά οξέα), αυξανόμενη παραγωγή ελεύθερα ριζοσπαστικές των ενώσεων που συμμετέχουν στο του κερατίνωση της επιδερμίδας και το κ. λπ.
Στη μελέτη ψωριασική της πλάκας, είναι ένα μεγάλο περιεχόμενο σε αυτά οξειδωμένων λιποπρωτεϊνών χαμηλής πυκνότητας.
Οι κύριοι δείκτες, που επιτρέπουν να βαθμολογήσετε τον πολλαπλασιασμό των κερατινοκυττάρων στην εστία της ψωρίασης, είναι πρωτεΐνη Ki67 και κερατίνη έξι, δεκαέξι και δεκαεπτά. Αυτοί οι δείκτες είναι υπεύθυνοι για εξέφρασε τις διαδικασίες της υπερπλασίας του προστάτη, διαταραχές του διαφοροποίηση των κυττάρων και την ανάπτυξη των φλεγμονωδών αντιδράσεων στο χόριο.
Λόγω αυτού, ακόμη και αν η υπό κλινική ανάρρωση στην ψωρίαση (εξαφάνιση της φλεγμονής από την επιδερμίδα), μπορεί να διαρκέσει φλεγμονώδη διαδικασία στα αγγεία του χορίου.
Επίσης, στην ανάπτυξη της φλεγμονής στην περιοχή της ψωρίασης παίζουν ρόλο ενεργοποιημένα Τ-εντοπισμένα λεμφοκυτταρική κύτταρα, οι διαμεσολαβητές φλεγμονώδεις αντιδράσεις, φλεγμονή στο μικροκυκλοφοριακό του αίματος. Στη μελέτη της μικροχλωρίδας του δέρματος σε ασθενείς με ψωρίαση, αποκαλύπτουν, streptococcus, προκαλέσουν την ανάπτυξη και επιδείνωση δάκρυ της ψωρίασης.
Ανοσολογική βάση την παθογένεια της ανάπτυξης της ψωρίασης είναι η εξέλιξη της ανταπόκρισης των κυττάρων, ενεργοποιημένα CD4+ T-λεμφοκυτταρική κυττάρων και κυτοκινών με αντιφλεγμονώδη δράση. Υπέρ αυτής της θεωρίας αποδεικνύεται από το γεγονός ότι μονοκλωνικά αντισώματα στην ψωρίαση, που ενεργεί ενάντια ενεργοποιημένα CD4+ T-λεμφοκυτταρική κύτταρα, έχουν σημαντική θεραπευτική επίδραση. Επίσης, η αποτελεσματική θεραπεία της ψωρίασης είναι φάρμακα που αποσκοπούν στην αναστολή της παραγωγής των παραγόντων νέκρωσης όγκων.
Μεταδοτικό αν ψωρίαση δέρματος για τα
Όχι. Η ψωρίαση είναι μια γενετική ασθένεια.
Είτε μεταδίδονται η ψωρίαση από άτομο σε άτομο
Όχι. Κολλήσει ψωρίαση από το άλλο άτομο δεν είναι δυνατή. Παρά το γεγονός ότι στρεπτόκοκκος μπορεί να λειτουργήσει προκαλεί παράγοντας, ο άνθρωπος χωρίς γενετική προδιάθεση στην εμφάνιση της νόσου, η ψωρίαση δεν υπάρχει.
Είτε μεταδίδονται η ψωρίαση μεταδιδόμενα νοσήματα
Όχι. Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική και δεν μεταβιβάζεται ούτε ρίξει από αέρος, καμία επαφή, ούτε σεξουαλικά ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.
Είτε μεταδίδονται η ψωρίαση είναι κληρονομική
Για την ανάπτυξη της ψωρίασης απαιτείται γενετική (κληρονομική) προδιάθεση. Ως εκ τούτου, η νόσος είναι συχνή σε στενούς συγγενείς. Εάν έχετε ψωρίαση σε γονείς, σημειώνεται υψηλό κίνδυνο εμφάνισης της ψωρίασης και του παιδιού.
Ωστόσο, ορισμένοι συγγραφείς παράγουν ξεχωριστά ψωρίαση δεύτερης κατηγορίας. Ας υποθέσουμε ότι αυτή η επιλογή της ψωρίασης, ρυθμό σε ασθενείς μετά από σαράντα χρόνια και πανέμορφο κυρίως τις αρθρώσεις και στην επιφάνεια του νυχιού, δεν σχετίζεται με την κληρονομικότητα.
Μπορείτε είτε να πεθάνει από ψωρίαση
Όχι. Η ψωρίαση δεν είναι απειλητική για τη ζωή ασθένεια. Η πρόγνωση για τη ζωή σε αυτούς τους ασθενείς ευοίωνο.
Ωστόσο, η ψωρίαση, περιπλέκει πολύ την ικανοποιητική ζωή του ασθενούς, να φέρει τον ένα βάρος ταλαιπωρία και μειώνοντας την κοινωνική δραστηριότητα.
Επίσης, θα πρέπει να σημειωθεί ότι φλυκταινώδη μορφές της ψωρίασης μπορεί να διαρρεύσει είναι εξαιρετικά δύσκολο, με αποστράγγιση και διαπύηση φλύκταινες, με περαιτέρω πτώση μακριά δέρματος από τον τύπο "πυώδης λίμνες". Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να αναπτύξουν ερυθροδερμία, δευτερογενείς βακτηριακές επιπλοκές, βλάβη των αρθρώσεων, κλπ.
Προκαλέσουν παράγοντες ανάπτυξης της ψωρίασης
Προδιαθεσικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση εξάρσεων της ψωρίασης είναι:
- τραυματισμοί του δέρματος;
- ενδοκρινικές διαταραχές;
- εγκυμοσύνη;
- η εμφάνιση μεταβολικών διαταραχών;
- εφαρμογή των βήτα-adrenoblokatorov, κατά της ελονοσίας τετ-κλπ?
- η παρουσία της χρόνιας λοίμωξης (χαρακτηριστικά στρεπτοκοκκική λοίμωξη);
- η κατάχρηση οινοπνευματωδών ποτών;
- το κάπνισμα;
- η υπερβολική ηλιασμός;
- η χρήση πικάντικο, γλυκό, λιπαρά, κ. λπ. τροφίμων;
- οξεία λοιμώδη νοσήματα;
- επιδείνωση αλλεργικών νοσημάτων;
- το άγχος, συναισθηματική υπερφόρτωση (ψωρίαση στο νευρικό έδαφος κλιμακώνεται πιο συχνά).
Ταξινόμηση της ψωρίασης
Με ποικιλίες εκκρίνουν μορφές της ψωρίασης:
- χυδαία (τακτική μορφής ψωρίαση);
- exudative;
- μακροχρόνια, palmar-πελματιαία;
- warty;
- ωοθυλακίων;
- των νυχιών;
- φλυκταινώδη;
Η πορεία της νόσου μπορεί να φορέσει προοδευτική, σταθερού χαρακτήρα.
Σχετικά με τον επιπολασμό της ήττας εκκρίνουν περιορισμένο, μια κοινή και γενικευμένη ρεύμα.
Επίσης, μπορεί να υπάρξει περίοδος των παροξύνσεων: το χειμώνα, το καλοκαίρι και απροσδιόριστα (που δεν σχετίζονται με την εποχή) επιδείνωση της ψωρίασης.
Φωτογραφία, τα συμπτώματα και τη θεραπεία της ψωρίασης σε ενήλικες
Για την ψωρίαση χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ροζ-κοκκινωπές ή φωτεινό κόκκινο βλατίδες, με ασημί, υπόλευκο κλίμακες, χαλαρή συνοχή. Φαγούρα του δέρματος μπορεί να λείπει. Πολλοί ασθενείς παρατηρήσετε την εμφάνιση αίσθημα σφιξίματος στο δέρμα.
Έντονη φαγούρα χαρακτηρίζεται, συνήθως, για ψωριασική βλάβες του δέρματος του τριχωτού της κεφαλής και του περινέου.
Η εμφάνιση του πόνου στις αρθρώσεις είναι η ανάπτυξη της ψωριασικής αρθρίτιδας.
Η πιο χαρακτηριστική εκδήλωση της ψωρίασης είναι η τριάδα των συγκεκριμένων συμπτωμάτων :
- η εμφάνιση του φαινομένου των στεατικών σημείων (κέρδος peeling κατά τη στιγμή της διάγνωσης ψωριασική βλατίδες, με αποτέλεσμα να γίνεται σαν στεατικό σταγόνα);
- εμφάνιση τελικό φιλμ (εμφάνιση τα καλύτερα διαφανή μεμβράνη, το υπόλοιπο, αφού όταν poskablivanii θα διαχωρίζονται τα αποφλοίωσης);
- η εμφάνιση αίμα δρόσου ή εμφάνιση spot αιμορραγία στο σημείο της απόρριψης τελικών ταινίες.
Ψωριασική βλατίδες μπορεί να είναι απομονωμένος χαρακτήρα ή συγχωνεύονται. Το μέγεθος μπορεί να ποικίλει από μικρές - έως καλύπτουν μεγάλη επιφάνεια του δέρματος. Η πιο κοινή εντόπιση βλατίδες είναι οι αγκώνες, τα γόνατα, το κεφάλι (το τριχωτό μέρος) και τα φιλέτα.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, οι πλάκες μπορεί να χτυπήσει το βλεννογόνο των χειλιών και της στοματικής κοιλότητας.
Στα παιδιά, τους ηλικιωμένους ασθενείς και άτομα που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, μπορεί να αναπτυχθεί διπλωμένο μορφή της νόσου. Σε αυτή την περίπτωση, επηρεάζεται το δέρμα πίσω από τα αυτιά, τις μασχάλες, του περινέου, γλουτών πτυχώσεις, γύρω από τον ομφαλό και κάτω μαστών.
Σε ασθενείς με το ίδιο ψωρίαση μπορεί να λείπει αποφλοίωσης. Επιφάνεια ψωριασική εστίες μπορεί να είναι απολύτως ομαλή, φωτεινό κόκκινο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ενδέχεται να αντιμετωπίσετε διαβροχή πτυχώσεις.
Σε ορισμένους ασθενείς, η μόνη εκδήλωση της νόσου μπορεί να είναι πλάκες στο δέρμα και τους βλεννογόνους των γεννητικών οργάνων.
Συνήθως, ψωριασική βλάβες του δέρματος φέρνουν συμμετρικό χαρακτήρα, ωστόσο σε ορισμένους ασθενείς μπορεί να είναι τυφλά εξανθήματα. Επίσης, μπορεί να εμφανιστεί στα ψωριασική εστίες (δαχτυλίδια, τοξοειδή, γεωγραφικά, κ. λπ.).
Σε ασθενείς με μακράς διαρκείας ρέει ασθένεια, long-υπάρχουσες πλάκες στο δέρμα οσφυϊκή και την περιοχή των γλουτών μπορεί να συνοδεύεται από την εμφάνιση τους warty razrastani.
Εκτός από αυτό, οι αιτίες εμφάνισης warty μορφές της ψωρίασης μπορεί να εξυπηρετήσει:
- κόπωση λοιμώξεις του δέρματος;
- λανθασμένη εξωτερική θεραπεία (συνήθως αυτοθεραπεία);
- αυξημένο σωματικό βάρος.
Όταν warty μορφές της νόσου, οι κλίμακες αρχίζουν να να μείνουμε ενωμένοι μεταξύ τους, σχηματίζοντας στην επιφάνεια της πλάκας κίτρινα κρούστα.
Μερικοί ασθενείς μπορεί να παρουσιαστεί μεμονωμένα ρέει, palmar-πελματιαία ψωρίαση. Σε αυτή την περίπτωση ασθενούς με ενοχλεί επώδυνες ρωγμές, φλύκταινες, βλατίδες, ερυθηματώδες-πλακώδη πλάκες στις παλάμες και τα πόδια.
Κοινή εκδήλωση της ψωρίασης είναι η ήττα των νυχιών πλάκες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, παρατηρείται η εμφάνιση του σημείου εγκοπές στην επιφάνεια καρφιών (δυστροφία). Επίσης μπορεί να εμφανιστεί παραμόρφωση του νυχιού, διαμήκη και εγκάρσια αυλάκια, πάχυνση του νυχιού, την χαλάρωση και την αλλαγή του χρώματος, αιμορραγία κάτω από το καρφί πλάκα.
Όταν ψωριασική ερυθροδερμία, ανάπτυξη, κατά κανόνα, με φόντο την υπερβολική έκθεση στον ήλιο ή λανθασμένη εξωτερική θεραπεία, εμφανίζεται έντονη διόγκωση του δέρματος, ερυθρότητα, έντονη φαγούρα και το ξεφλούδισμα, πυρετός, αδυναμία, διαταραχή της όρεξης. Όταν σοβαρή μπορεί να προκαλέσει αναιμία, καρδιακή ανεπάρκεια και διαταραχές των νεφρών και του ήπατος, εμφανίζεται αφυδάτωση, γυροειδής αλωπεκία.
Η ψωρίαση και η εγκυμοσύνη απειλή για το παιδί, χαρακτηριστικά
Η ψωρίαση δεν επηρεάζει την αναπαραγωγική λειτουργία και δεν αποτελεί αντένδειξη για εγκυμοσύνη. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι πολλές από τις γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η νόσος είναι πιο εύκολο από ό, τι συνήθως. Ωστόσο, περίπου είκοσι τοις εκατό των γυναικών μπορεί να υπάρξει μια έντονη επιδείνωση της νόσου.
Συνολικά, η ψωρίαση δεν εμποδίζει τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και δεν απειλεί τη ζωή του παιδιού. Ωστόσο, σε ασθενείς με αρθρίτιδα, αυξάνοντας το φορτίο στις αρθρώσεις, μπορεί να υπάρξει σημαντική επιδείνωση της κατάστασης. Όταν γενικευμένη μορφές φλυκταινώδη της ψωρίασης μπορεί να προκαλέσει δευτερογενείς βακτηριακές επιπλοκές.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεδομένου ότι η ψωρίαση δεν ισχύει για μεταδοτική ασθένεια, η μητέρα μπορεί απρόσκοπτα να έρθει σε επαφή με το παιδί σας και να τον θηλάζω. Η πιθανότητα εμφάνισης της ψωρίασης στο παιδί στο μέλλον ισούται περίπου 15-20%, αν είναι άρρωστος μόνο ένας γονέας και περίπου το 50%, αν είναι άρρωστοι και οι δύο γονείς.
Η κύρια δυσκολία στην ψωρίαση σε έγκυες γυναίκες είναι ότι τους αντενδείκνυται οι περισσότεροι εντάσσονται φαρμάκων. Ως εκ τούτου, κατά το σχεδιασμό της εγκυμοσύνης θα πρέπει εκ των προτέρων να προειδοποιήσει το γιατρό σας, για να είναι εκ των προτέρων διόρθωσε θεραπεία.
Χρειαζόμαστε χρόνια αυτοθεραπεία κατηγορηματικά απαράδεκτο και μπορεί να προκαλέσουν σημαντικές βλάβες όπως τη μητέρα και το παιδί (ορισμένα φάρμακα έχουν τοξική επίδραση στο έμβρυο).
Η διάγνωση της νόσου
Η διάγνωση τίθεται βάσει συγκεκριμένων συμπτωμάτων (psoriatical τριάδα). Καθώς και, κατά περίπτωση, δεδομένων ιστολογικά, οι ανοσολογικές, x-ray μελέτες.