Η ψωρίαση είναι μια ασθένεια, εξαιτίας της οποίας εμφανίζονται στο δέρμα κόκκινο, λεπιδώδεις και νεκρά δερματικά εξανθήματα, επικαλυμμένα με λεπτό ασημί-λευκό κλίμακες.
Συνήθως αυτά τα εξανθήματα εμφανίζονται δίπλα στους αγκώνες, τα γόνατα, το δέρμα του τριχωτού της κεφαλής και την πλάτη, αλλά μπορεί να παρατηρηθεί και σε οποιουσδήποτε άλλους χώρους. Για τους περισσότερους ανθρώπους, μικρά εξανθήματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να φαγούρα ή αρρωσταίνουν.
Στη Ρωσία ψωρίαση είναι άρρωστος περίπου το 1% του πληθυσμού, συχνά φολιδωτό ζωστήρα συχνή στους αυτόχθονες κατοίκους του βορρά. Οι άνδρες και οι γυναίκες υποφέρουν εξίσου συχνά. Τα πρώτα συμπτώματα της ψωρίασης συνήθως εμφανίζονται πριν την ηλικία των 30 ετών, ωστόσο, μεταγενέστερη έναρξη της ψωρίασης — δεν είναι ασυνήθιστο. Η σοβαρότητα της ψωρίασης, σε κάθε άτομο διαφέρει ιδιαίτερα. Κάποιον ψωρίαση απλά είναι λίγο ενοχλητικό, ενώ σε άλλους ανθρώπους ψωρίαση εμποδίζει από το να ζήσει μια φυσιολογική ζωή.
Η ψωρίαση είναι μια χρόνια ασθένεια, η οποία συνήθως έχει περιόδους ύφεσης — χωρίς συμπτώματα ή με ήπια οξεία συμπτώματα, μετά την οποία έρχονται περιόδους έξαρσης, όταν τα συμπτώματα γίνονται πιο έντονα.
Η ψωρίαση συμβαίνει κατά την επιτάχυνση της διαδικασίας της αναπαραγωγής από τον οργανισμό των κυττάρων του δέρματος. Τα κύτταρα του δέρματος συνήθως γίνονται και αλλάζουν κάθε 3-4 μήνες, αλλά στην ψωρίαση η διαδικασία αυτή μπορεί να μειωθεί έως 3-7 ημέρες. Ως αποτέλεσμα, παρουσιάζεται συσσώρευση των κυττάρων του δέρματος και οδηγεί σε χαρακτηριστικές αλλαγές στο σώμα.
Αιτίες της ψωρίασης μέχρι το τέλος, δεν είναι σαφές, θεωρείται ότι η αυξημένη αναπαραγωγή των κυττάρων του δέρματος σχετίζεται με διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος. Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι η φυσική προστασία του οργανισμού από λοιμώξεις και ασθένειες, αλλά σε άτομα με ψωρίαση είναι κατά λάθος επιτίθεται σε υγιή κύτταρα του δέρματος.
Η ψωρίαση μπορεί να είναι κληρονομικός, και ως εκ τούτου θεωρείται ότι έχουν την ασθένεια αυτή υπάρχει και γενετικός παράγοντας. Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν είναι σαφές, τι ακριβώς ρόλο παίζει η γενετική στην εμφάνιση της ψωρίασης.
Πολλοί άνθρωποι έχουν τα συμπτώματα της ψωρίασης εμφανίζονται ή επιδεινώνονται μετά από ένα συγκεκριμένο γεγονός, το οποίο ονομάζεται έναυσμα. Πιθανές ωθήσεις στην ψωρίαση περιλαμβάνουν βλάβες του δέρματος, μολυσματικές ασθένειες του λαιμού και τη λήψη ορισμένων φαρμάκων. Αυτή η ασθένεια δεν είναι μεταδοτική και δεν μπορεί να μεταδοθεί από το ένα άτομο σε άλλο.
Αν υποψιάζεστε ότι η ψωρίαση θα πρέπει να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας. Συχνά, ο γιατρός μπορεί να θέσει τη διάγνωση κρίνοντας από την εμφάνιση του δέρματος σας. Συνήθως για τη διάγνωση και τη θεραπεία της ψωρίασης του ασθενούς διοχετεύουν στο δερματολόγο — τεχνικό ελλείμματος ασθένειες.
Αν και να θεραπεύσει την ψωρίαση δεν είναι δυνατή, υπάρχουν μια σειρά από θεραπείες που μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα και να βελτιώσει την εμφάνιση του δέρματος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, σε πρώτη φάση θα ανατεθεί η τοπική θεραπεία, για παράδειγμα, τα ανάλογα της βιταμίνης D ή κορτικοστεροειδή τοπικής δράσης. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, όταν δεν βοηθούν άλλες θεραπείες, μπορεί να εφαρμοστεί συστημική θεραπεία. Συστημική θεραπεία είναι η λήψη από το στόμα ή με τη μορφή μια ένεση φαρμάκων που έχουν θεραπευτική επίδραση σε ολόκληρο το σώμα.
Για ορισμένα άτομα η ψωρίαση είναι μόνο ένα μικρό πρόβλημα, αλλά μερικές φορές μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ζωή σας. Για παράδειγμα, μερικοί ασθενείς με ψωρίαση έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση για το πώς η ασθένεια επηρεάζει τους εμφάνιση. Συχνά επίσης, όταν η ψωρίαση εμφανίζεται επώδυνη ευαισθησία, πόνος και πρήξιμο τις αρθρώσεις και τους συνδετικούς ιστούς. Αυτό ονομάζεται ψωριασική αρθρίτιδα.
Τα συμπτώματα της ψωρίασης
Στις περισσότερες περιπτώσεις η ψωρίαση ρέει κυκλικά: κάθε λίγες εβδομάδες ή μήνες ασθένεια κλιμακώνεται και, στη συνέχεια, τα συμπτώματα γίνονται λιγότερο ορατές ή εξαφανίζονται, και έρχεται η ύφεση.
Υπάρχουν αρκετοί διαφορετικοί τύποι της ψωρίασης. Πολλοί αρρωσταίνουν μόνο μία μορφή της ψωρίασης, αν και ίσως η ασθένεια δύο διαφορετικές μορφές ταυτόχρονα. Ένας τύπος μπορεί να μετατραπεί σε άλλο τύπο ή επιδείνωση. Αν υποψιάζεστε ότι η ψωρίαση θα πρέπει να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας.
Κοινοί τύποι της ψωρίασης
Vulgaris ψωρίαση. Είναι η πιο κοινή μορφή της ψωρίασης, στο μερίδιο που αντιπροσωπεύουν περίπου το 90% όλων των περιπτώσεων. Συμπτώματα — ξηρά κόκκινα δερματικές εκπαίδευσης, οι λεγόμενες πλάκες που καλύπτονται με ασημί-λευκό κλίμακες. Συνήθως εμφανίζονται σε σας στους αγκώνες, τα γόνατα, το δέρμα του τριχωτού της κεφαλής και την πλάτη, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε οποιουσδήποτε άλλους χώρους. Η πλάκα μπορεί να φαγούρα και (ή) πονάει. Σε σοβαρές περιπτώσεις, το δέρμα, στις αρθρώσεις, μπορεί να σπάσει και να αιμορραγούν.
Ψωρίαση του τριχωτού της κεφαλής (σμηγματορροϊκή ψωρίαση) μπορεί να προκύψει στο τριχωτό της κεφαλής ή σε γειτονικές περιοχές του δέρματος, καθώς και στην πλάτη και το στήθος. Προκαλεί κοκκινωπά εξανθήματα, καλύπτονται με πυκνά ασημί-λευκό κλίμακες. Σε μερικούς ανθρώπους, αυτό το είδος της ψωρίασης προκαλεί έντονη φαγούρα, ενώ σε άλλους δεν προκαλεί καμία ενόχληση. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια μαλλιών είναι συχνά προσωρινή.
Η ψωρίαση των νυχιών. Περίπου το ήμισυ των ασθενών με ψωρίαση, η νόσος εξαπλώνεται στα νύχια. Στην ψωρίαση στα νύχια σας μπορεί να εμφανιστούν τα μικρά κοιλώματα ή εμβάθυνση, μπορούν να χάσουν το χρώμα και το σχήμα. Συχνά τα νύχια μπορεί να χαλαρώσει και υποχώρηση από το καρφί κρεβάτι, στο οποίο βρίσκονται. Σε σοβαρές περιπτώσεις, τα νύχια μπορεί να καταρρεύσει.
Όταν η ψωρίαση είναι σε μορφή σταγόνων εμφανίζονται μικρές (λιγότερο από 1 cm) πλάκες με τη μορφή σταγόνες στο στήθος, στα χέρια, στα πόδια και κάτω από τα μαλλιά στο κεφάλι. Υψηλή πιθανότητα, ότι στην σταγονοειδής ψωρίαση περάσει τελείως μέσα σε λίγες εβδομάδες, αλλά κάποιοι άνθρωποι μετατρέπεται σε vulgaris ψωρίαση. Αυτός ο τύπος της ψωρίασης μερικές φορές παρουσιάζεται μετά από στρεπτοκοκκική λοίμωξη του λαιμού, και τους αρρωσταίνουν πιο συχνά τα παιδιά και οι έφηβοι.
Η ψωρίαση πτυχώσεις - επηρεάζει πτυχές του δέρματος, για παράδειγμα, στις μασχάλες, στη βουβωνική χώρα, ανάμεσα στους γλουτούς ή τα κάτω μαστών. Μπορούν να εμφανίζονται μεγάλα ομαλή εξανθήματα σε ορισμένες ή σε όλες αυτές τις περιοχές. Τα συμπτώματα επιδεινώνονται όταν τριβή και εφίδρωση, ως εκ τούτου, μπορεί να παραδώσει ιδιαίτερη αναστάτωση σε ζεστό καιρό.
Φλυκταινώδης ψωρίαση
Πιο σπάνιος τύπος της ψωρίασης, η οποία στο δέρμα σας εμφανίζονται φλύκταινες (φυσαλίδες με μια υποβόσκουσα περιεχόμενο). Διάφοροι τύποι φλυκταινώδη της ψωρίασης επηρεάζουν διαφορετικά μέρη του σώματος.
Γενικευμένη pulstole ψωρίαση (ψωρίαση φόντο Tsumbush). Οι φλύκταινες εμφανίζονται σε μεγάλη επιφάνεια του δέρματος και εξελίσσονται πολύ γρήγορα. Το πύον αποτελείται από λευκά αιμοσφαίρια και η εμφάνισή της δεν είναι πάντα άμεσα συνδεδεμένη με λοίμωξη. Φλύκταινες μπορεί επανάληψη να εμφανιστεί εκ νέου κάθε λίγες ημέρες ή εβδομάδες. Κατά την έναρξη αυτών των κύκλων ψωρίαση φόντο Tsumbush μπορεί να προκαλέσει πυρετό, ρίγη, απώλεια βάρους και χρόνια κόπωση.
Palmar-πελματιαία ψωρίαση. Οι φλύκταινες εμφανίζονται στις παλάμες και τα πέλματα των ποδιών. Σταδιακά μετατρέπονται σε φλύκταινες στρογγυλεμένες καστανό με κλίμακες, τα οποία στη συνέχεια διαχωρίζονται από το δέρμα. Οι φλύκταινες μπορεί να εμφανιστούν εκ νέου κάθε λίγες ημέρες ή εβδομάδες.
Φλυκταινώδης acrodermatitis (acrobustulosis). Οι φλύκταινες εμφανίζονται στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών. Στη συνέχεια, φλύκταινες σκάσει, μετά από αυτούς παραμένουν φωτεινό κόκκινο οι περιοχές που μπορούν να παράξουν υγρό ή βαρύνουν κλίμακες. Μπορεί να οδηγήσει σε επώδυνη παραμόρφωση νυχιών.
Erythrodermic ψωρίαση (psoriatical eritrodermia)
Erythrodermic ψωρίαση — μια σπάνια μορφή ψωρίασης, καταπληκτικό σχεδόν όλη την επιφάνεια του δέρματος. Αυτό προκαλεί έντονη φαγούρα ή αίσθημα καύσου. Λόγω erythrodermic της ψωρίασης το σώμα μπορεί να χάσει πρωτεΐνες και υγρό. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε άλλες επιπλοκές, όπως λοίμωξη, αφυδάτωση, καρδιακή ανεπάρκεια, υποθερμία και την εξάντληση.
Αιτίες της ψωρίασης
Η ψωρίαση εμφανίζεται, όταν τα κύτταρα του δέρματος χωρίζονται και να ενημερώνονται ταχύτερα από το συνηθισμένο. Αιτίες της ψωρίασης μέχρι το τέλος, δεν είναι σαφές. Το σώμα παράγει νέα κύτταρα στο βαθύτερο στρώμα του δέρματος. Αυτά τα κύτταρα σταδιακά να μετακινούνται προς τα πάνω. Βγαίνοντας στην επιφάνεια, θα πεθαίνουν. Αυτή η διαδικασία είναι φυσιολογική προχωρά σταδιακά και ανεπαίσθητα για εμάς. Τα κύτταρα του δέρματος ανανεώνονται κάθε 3-4 εβδομάδες.
Σε άτομα με ψωρίαση η διαδικασία αυτή διαρκεί μόνο 3-7 ημέρες. Ως αποτέλεσμα, δεν είναι ακόμη πλήρως σχηματίζονται τα κύτταρα γρήγορα συσσωρεύονται στην επιφάνεια του δέρματος, προκαλώντας την εμφάνιση των κόκκινων, peeling και των νεκρών εξανθήματα, καλύπτονται με ασημί-λευκό κλίμακες. Πιστεύεται ότι σε ασθενείς με ψωρίαση, τα κύτταρα του δέρματος αλλάζουν πιο γρήγορα από διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος.
Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι η άμυνα του οργανισμού, η οποία βοηθά να καταπολεμήσει την λοίμωξη. Ένας από τους κύριους τύπους κυττάρων, που χρησιμοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, που ονομάζεται Τ-λεμφοκύτταρα.
Τα τ-λεμφοκύτταρα συνήθως μεταφέρονται μέσω του σώματος, βρίσκουν τη μόλυνση και αγωνίζονται μαζί τους. Σε άτομα με ψωρίαση είναι σε λάθος επιτίθενται στα υγιή κύτταρα του δέρματος. Αυτό αναγκάζει το ανοσοποιητικό σύστημα να παράγει περισσότερα Τ-λεμφοκύτταρα, καθώς και αναπαράγει νέα κύτταρα του δέρματος πιο γρήγορα από το κανονικό.
Μέχρι το τέλος δεν είναι σαφές τι ακριβώς προκαλεί διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος, αν και μπορεί να είναι ότι ρόλο σε αυτό παίζουν ορισμένα γονίδια και περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Η ψωρίαση είναι κληρονομική. Ένας από τους τρεις ασθενείς με ψωρίαση έχει στενό συγγενή με αυτή την ασθένεια. Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν είναι σαφές, τι ακριβώς ρόλο παίζει η γενετική στην εμφάνιση της ψωρίασης. Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι, για την ανάπτυξη της ψωρίασης μπορεί να απαντήσει πολλά γονίδια. Πιθανότατα, να κάνει ένα πρόσωπο πιο επιρρεπείς αυτή την ασθένεια μπορεί να τους διαφορετικούς συνδυασμούς. Ωστόσο, δεν κληρονομείται ο ίδιος ψωρίαση, και μόνο προδιάθεση σε αυτόν, δηλαδή, η παρουσία των γονιδίων αυτών δεν σημαίνει ότι σίγουρα θα εξελιχθεί η νόσος.
Εναύσματα της ψωρίασης
Πολλοί άνθρωποι έχουν τα συμπτώματα της ψωρίασης εμφανίζονται ή επιδεινώνονται μετά από ένα συγκεκριμένο γεγονός, το οποίο ονομάζεται έναυσμα. Αν γνωρίζετε ωθήσεις σας, αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να αποφύγετε την επιδείνωση των συμπτωμάτων. Παραδείγματα κοινές ωθήσεις:
- βλάβες του δέρματος, για παράδειγμα, το κόψιμο, το μηδέν, ένα τσίμπημα εντόμου ή ηλιακό έγκαυμα (το λεγόμενο φαινόμενο Kebner);
- η κατάχρηση αλκοόλ;
- το κάπνισμα;
- το άγχος;
- ορμονικές αλλαγές, ειδικά στις γυναίκες (για παράδειγμα, κατά την εφηβεία και η εμμηνόπαυση);
- ορισμένα φάρμακα, όπως το λίθιο, ορισμένα ανθελονοσιακά φάρμακα, αντιφλεγμονώδη, όπως η ιβουπροφαίνη, αναστολείς ΜΕΑ (για τη θεραπεία ) και οι βήτα-αναστολείς (για τη θεραπεία της συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας);
- λοιμώξεις του λαιμού — σε μερικούς ανθρώπους, ιδιαίτερα σε παιδιά και νεαρά άτομα, μετά από στρεπτοκοκκική λοίμωξη του λαιμού αναπτύσσεται η μορφή της ψωρίασης, η οποία ονομάζεται στην σταγονοειδής ψωρίαση, αν και στις περισσότερες περιπτώσεις, μετά από στρεπτοκοκκική λοίμωξη του λαιμού ψωρίαση δεν παρουσιάζεται;
- άλλες διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως ο HIV, προκαλούν την εμφάνιση ή επιδείνωση της ψωρίασης.
Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτικό και ως εκ τούτου δεν μπορεί να μεταδοθεί από το ένα άτομο σε άλλο.
Η διάγνωση της ψωρίασης
Συνήθως για τη διάγνωση της ψωρίασης αρκετά εξωτερικής επιθεώρησης του δέρματος.
Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις απαιτείται η λήψη βιοψία (ένα μικρό δείγμα δέρματος), η οποία στη συνέχεια αποστέλλονται σε εργαστήριο για τη μελέτη κάτω από το μικροσκόπιο. Είναι επιτρέψει να προσδιορίσουμε ένα συγκεκριμένο τύπο της ψωρίασης και να αποκλείσει άλλες ασθένειες του δέρματος, όπως η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα, επίπεδος κόκκινο ζωστήρα, χρόνιο απλό λειχήνα και ροζ ζωστήρα.
Συνήθως, η διάγνωση και η θεραπεία της ψωρίασης πραγματοποιείται υπό την επίβλεψη ιατρού-δερματολόγου — ειδικός ελλείμματος ασθένειες. Εάν ο γιατρός σας υποψιάζεται ότι έχετε ψωριασική αρθρίτιδα, που μερικές φορές παρουσιάζεται ως επιπλοκή κατά την ψωρίαση, μπορεί να παραπεμφθεί σε μια ρευματολόγο. Ρευματολόγος — είναι ένας γιατρός που ειδικεύεται στην αρθρίτιδα.
Μπορεί να πάρει αίμα για εξετάσεις για να αποκλείσει άλλες ασθένειες, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, καθώς και να κάνει μια ακτινογραφία των αρθρώσεων, οι οποίες επηρεάζονται από τη νόσο.
Η θεραπεία της ψωρίασης
Πλήρως θεραπεύσει την ψωρίαση δεν είναι δυνατόν, ωστόσο, με τη βοήθεια της θεραπείας μπορεί να μειώσει τη σοβαρότητα και τη συχνότητα των παροξύνσεων. Συνήθως, η θεραπεία της ψωρίασης περνά κάτω από την επίβλεψη δερματολόγου, σε περίπτωση συμμετοχής στη διαδικασία των αρθρώσεων αποδίδεται διαβούλευση ρευματολόγος. Εάν τα συμπτώματα της ψωρίασης εκφράζονται πολύ κακό ανταποκρίνονται στη θεραπεία, ο γιατρός μπορεί να σας παραπέμψει σε νοσηλεία στο νοσοκομείο, στο τμήμα δερματολογίας.
Μία ή την άλλη μέθοδος θεραπείας που εφαρμόζεται ανάλογα με τον τύπο και τη σοβαρότητα της ψωρίασης και την περιοχή του δέρματος, τον ασθένεια. Εάν τα συμπτώματα της ψωρίασης έχουν μέτρια και δεν αυξάνονται, γιατρός, ίσως, θα το διορισμό των εξωτερικών μέσων, για παράδειγμα, σε μορφή κρέμας. Στην οξεία φάση συνήθως έχει πιο σοβαρή θεραπεία με φάρμακα που λαμβάνονται μέσα.
Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα των μέσων για τη θεραπεία της ψωρίασης, αλλά μπορεί να είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ποιο θα είναι το εργαλείο πιο αποτελεσματικά. Συζητήστε με το γιατρό σας, εάν αισθάνεστε ότι η θεραπεία δεν βοηθά ή έχετε οποιεσδήποτε παρενέργειες που προκαλούν ενόχληση.
Θεραπείες χωρίζονται σε 3 κατηγορίες:
- τοπική θεραπεία στο δέρμα εφαρμόζονται κρέμες και αλοιφές;
- φωτοθεραπεία — το δέρμα ακτινοβολείται με ένα συγκεκριμένο τύπο υπεριώδεις ακτίνες;
- συστήματος — λήψη από το στόμα ή με τη μορφή μια ένεση φαρμάκων που έχουν θεραπευτική επίδραση σε ολόκληρο το σώμα.
Συχνά διαφορετικές θεραπείες συνδυάζουν. Έτσι όπως ασθενείς με ψωρίαση απαιτεί μακροχρόνια θεραπεία, έχει νόημα να συνθέσει ένα γραπτό σχέδιο των φαρμακευτικών χειρισμούς, που πρέπει καθημερινά να το κάνουν. Ο γιατρός θα πρέπει να παρακολουθεί τακτικά την κατάσταση και, αν είναι απαραίτητο, ρυθμίστε το σχέδιο θεραπείας.